Hebrew: אני הולך עם אלוהים. לא מתתי, כי אלוהים לקח אותי.

 ani holech im elohim. le metati, ki elohim lekach uti. (I walk with God. I was not dead, for God took me.)

בספר עמוס פרק ג' פסוק ג' אומר: "האם ילכו שניים יחד אלא אם כן יסכימו?" ללכת יחד דורש יותר מקרבה בלבד. זה דורש הסכמה. לאו דווקא על כל פרט, אלא על הכיוון, המטרה, הערכים שמעצבים את המסע. אינך חייב לראות הכל באותו אופן, אך עליך לערוף את ראשך באותו כיוון. בין אם מדובר בחברות, נישואין, חונכות או אפילו מערכת היחסים שלך עם אלוהים, עם מי אתה הולך ואיך אתה הולך אומרים הכל על מה שאתה מאמין ומה אתה מעריך. קחו רגע וחשבו על זה. כל מי שאתה מבלה איתו זמן, אתה הולך איתו ברוח. כל שיחה, כל החלטה משותפת, כל השפעה שאתה מאפשר לחייך. אלה הצעדים שאתה עושה והם מעצבים את הכיוון שאליו אתה הולך. אבל אלה לא רק אנשים. אלה גם הדברים הפנימיים. המחשבות, האמונות, הזיכרונות והגישות שהולכות איתך כל יום. עם מה אתה מסכים בדעתך? האם אתם הולכים מתוך הסכמה עם פחד, עם בושה, עם כעס או עם מרירות? או שאתם הולכים מתוך הסכמה עם דבר אלוהים, עם האמת שלו והבטחותיו לחיכם? אם נהיה כנים, רבים מאיתנו הולכים בהסכמה שקטה עם דברים שמרחיקים אותנו מאלוהים. ייתכן שלא נבחין בכך בהתחלה. זה יכול להיות התקשורת שאנו צורכים, האנשים שאנו חושדים בהם, ההרגלים שאנו מצדיקים, אבל לאט לאט נוצרת הסכמה. המחשבות שלנו מתחילות לשקף את הקולות האלה. הפעולות שלנו משתנות. הרעב הרוחני שלנו דועך. יש אנשים שבוחרים ללכת עם אלה הרודפים אחר הצלחה, עושר או הכרה, במחשבה שאותם בני זוג יובילו לסיפוק.

אחרים נאחזים במערכות יחסים מהעבר, אנשים שהם התגברו עליהם מבחינה רוחנית, אך אינם רוצים לשחרר מתוך נוחות או נאמנות. בנוסף, ישנם אלה ההולכים יד ביד עם פשרה, מאמינים בשקר שהם יכולים ללכת בעקבות ישוע תוך כדי שהם נאחזים בחטא. חטא הוא חוסר אמונה במה שאלוהים אמר. בנוסף, ישנם אלה ההולכים בבדידות, לא משום שהם לבד פיזית, אלא משום שהם מרגישים מנותקים מאחרים ולא בטוחים היכן הם משתלבים. הם מסתכלים סביב ורואים אחרים מתקדמים בעודם מרגישים תקועים. או שאולי הם הולכים בראש מורכן, עמוסים בחרטה, לא מסוגלים לסלוח לעצמם. אבל הנה השאלה העדינה שעמוס ג', 3, שואל את כולנו. עם מי אתם הולכים היום? לאיזה כיוון אתם הולכים? זו אינה מסר של גינוי. זוהי קריאה להרהור. זוהי הזמנה להתיישר מחדש, כי אינכם יכולים ללכת קרוב עם מישהו אלא אם כן אתם הולכים באותו כיוון. ואי אפשר ללכת קרוב עם אלוהים אלא אם כן ליבכם פתוח להסכים איתו. זוהי הליכה יומיומית עם אלוהים. ישנו אדם בתנ"ך בשם חנוך. ולמרות שאנחנו לא יודעים עליו הרבה, משפט אחד הופך את חייו לבלתי נשכחים. "עם אלוהים הלך חנוך". זהו זה. הוא לא בנה ממלכות. הוא לא כתב ספרים. הוא לא הנהיג צבאות. אבל מה שאפיין את חייו הייתה העובדה שהוא הלך קרוב עם אלוהים יום אחר יום, צעד אחר צעד, ליבו מסונכרן עם חשיבתו של אלוהים. והכתובים אומרים לנו, "הוא לא היה (מת), כי אלוהים לקח אותו". זה כאילו אלוהים הסתכל על חנוך ואמר, "הלכנו יחד כל כך הרבה זמן, אתה יכול באותה מידה לחזור הביתה". איזו עדות. איזו מורשת. איזו תזכורת לכך שהדבר הגדול ביותר שאתה יכול לעשות אי פעם הוא ללכת קרוב עם בוראך. אבל הנה העניין. בדיוק כמו בכל מסע, הליכה עם אלוהים דורשת הסכמה. בהסכמה עם דבריו, עם תזמונו, עם דרכיו, גם כשהן לא הגיוניות בהתחלה. בסופו של דבר, תבין מדוע. וזה לא תמיד קל, כי אנחנו חיים בתרבות שאינה הולכת עם אלוהים.

העולם פועל לעתים קרובות בכיוון ההפוך. הוא חוגג את החטא, לועג לקדושה, מהלל את המרד וקורא לחושך חופש. הוא מזמין אותך ללכת בגאווה, בפשרה, עם כל דבר שיקהה את כאב נשמתך. ואם לא תיזהרו, תמצאו את עצמכם הולכים לצד רעיונות, סגנונות חיים או אנשים שמובילים אותך רחוק יותר ויותר מאלוהים, בעוד שאתם בקושי שמים לב למרחק. זו הסיבה שישוע לא רק מבקש מאיתנו לבקר אותו בתפילת יום ראשון. הוא קורא לנו למערכת יחסים, לקהילה יומיומית. הוא רוצה להיות חלק מהשגרה שלכם, מההחלטות שלכם, מלוח הזמנים שלכם, מהשתיקה שלכם, מהמאבקים שלכם. אבל כדי ללכת איתו, עליכם להסכים איתו. עליכם לשחרר את החטא שרוצה ללכת אתכם. עליכם להניח את הסחות הדעת שממשיכות למשוך אתכם מהדרך. עליכם לבחור בציות גם כשזה עולה לכם ביוקר. ועליכם לבטוח שהליכה עם ישוע, למרות שלפעמים צרה, למרות שלפעמים בודדה, היא הדרך היחידה שמובילה לחיים. התנ"ך אומר "שובו בתשובה כי מלכות אלוהים קרובה". משמעות הדבר היא לחזור, לכוון את צעדיכם מחדש. הפסיקו ללכת בהסכמה עם הדברים שהורסים את שלוותכם. בחרו כיוון חדש. כמו כן, נאמר שם "בקשו תחילה את מלכות אלוהים וצדקתו וכל אלה יינתנו לכם". משמעות הדבר היא שאם תעשו את אלוהים למטרה הראשונה שלכם, כל השאר ייפול במקומו הראוי. כשתחפשו אותו תחילה, לעולם לא תפספסו את מה שחשוב ביותר. אז שוב, קחו רגע שקט ושאלו את עצמכם, האם אני הולך עם אלוהים או סתם מבקש ממנו ללכת אחריי? האם אני מיישר קו עם דברו או סתם מקווה שהוא יברך את תוכניותיי האנוכיות? האם אני מסכים איתו או מסכים בשקט עם פחד, אשמה או פשרה? כי אי אפשר ללכת עם אלוהים אלא אם כן מסכימים איתו. והאמת היפה, הוא מוכן ללכת איתך. אלוהים כבר מושיט יד. הוא לא דורש שלמות מיידית. אז קחו את הצעד הזה, פנו אליו, הסכימו איתו והתחילו את המסע החשוב ביותר בחייכם.

עכשיו, בואו ניקח רגע להתפלל יחד.

אדונך היקר ישוע המשיח, כשאני מרים את ליבי אליך עכשיו, בדיוק כפי שאני. עם כל פגמיי, כל תקוותיי, כל כיסופיי. אתה מלא רחמים וחסד שאיני יכול להבין במלואם. אני מודה לך על סבלנותך איתי, אדוני. על הפעמים שבהן פקפקתי בך, כשרצתי לפניך או סטיתי לחלוטין מהדרך, לא ויתרת עליי. חיכית. קראת. החזרת אותי. אני רואה עכשיו כמה טוב היית. ואני נפעמת מכך. אדוני, אני רוצה ללכת איתך. אני רוצה לחיות איתך. אני רוצה להישאר בנוכחותך, לחיות מודע לקרבתך, לתת לכל חיי להתעצב על ידי הליכה לצידך. אנא עזור לי ללכת באמונה ולא במראה. זה קשה לפעמים. אני רוצה להבין הכל, לראות את התוצאה לפני שאני צועד קדימה. אבל ביקשת ממני לבטוח בך, ללכת אחריך, גם כשהדרך מוארת באור עמום. כפי שנאמר בתהילים קי"ט פסוק קל"ג, "החזק צעדיי כדבריך, ואל תניח בי חטא". יציב אותי, אדוני. תן להבטחותיך להיות הקרקע שעליה אעמוד. איני רוצה שרגשות או נסיבות יובילו אותי. איני רוצה שהחטא יוביל את החלטותיי. איני רוצה שהבושה תהיה המצפן שלי או שהפחד יעצב את בחירותיי. איני רוצה שכאב העבר, הדפוסים שירשתי או אפילו הרגשות שלי או הציפיות של אחרים יגדירו כיצד אעבור בחיים. אני רוצה אותך, אדוני ישוע. רק אותך. אני רוצה ללכת איתך כמו שחנוך הלך איתך, כמו אברהם הלך איתך, כמו שהתלמידים הלכו איתך, עם שאלות, עם פגמים, אבל עם לבבות פתוחים לרווחה ללכת אחריך. אני רוצה שחיי יהיו מסע יד ביד עם זה שיודע את הדרך. אז בבקשה, אלוהים, מלא אותי בחסדך. אני זקוק לו יותר ממה שאני אפילו מבין. לחסדך על כישלונותיי. לחסדך על המתנתי. צריך את חסדך כדי לשחרר. צריך את חסדך כדי להמשיך הלאה. אתה מנחה כל צעד שאני עושה. תן לליבי לפעום בקצב ליבך. אם יש בי משהו שלא נראה כמוך, הסר אותו. עקר אותו מהשורש. אל תיתן לגאווה להתעכב. אל תיתן לעקשנות למצוא בי בית. קח ממני את הרצון לעשות דברים בדרכי שלי. שבור כל חלק בי שמתנגד לכניעה אליך והחלף אותו בענווה, שלום ורעב עמוק יותר אליך.

אנא, אלוהים, אל תיתן לי ליפול. אל תיתן לחטא לשלוט בי, אפילו לא במקומות הקטנים והנסתרים. אל תיתן להסחות דעת להרחיק אותי ממה שחשוב ביותר. העולם הזה רועש, עמוס ותובעני, אבל אני רוצה להישאר קרוב אליך. שמור את עיניי נעוצות בך, לא במה שהעולם אומר שאני צריך לרדוף אחריו. ואדון ישוע, אני מתפלל עבור כל מי שקורא ומקשיב לתפילה זו. אתה מחזק גם אותם. החזק אותם יציבים. העיר משהו קדוש בליבם. להיות קדוש פירושו לחשוב עם חשיבתו של אלוהים. תן לכולנו את האומץ לחיות אחרת, להפנות עורף לפשרה ולרדוף אחרי האמת. כי דברך הוא אמת. עזור לנו ללכת בציות נועז, גם כשזה עולה לנו. עזור לנו לקחת את הצלב שלנו מדי יום, בידיעה שאתה הולך בדרך הזו קודם ועדיין הולך בה איתנו. למד אותנו מה המשמעות של ללכת ברוח. לא להגיב בבשר ודם, לא להיכנע לדחפים או לפחד, אלא ללכת עם מטרה, אהבה ובהירות. עזור לנו לאהוב כמוך. סוג האהבה כמתואר בקורינתים א' י"ג, היא סבלנית, אדיבה, לא גאה או אנוכית. אהבה שסולחת. אהבה שנשארת. אהבה שמשקפת מי אתה משום שהיא זורמת ישר מרוחך שבתוכנו. אנו מניחים את הכל היום. כל נטל, כל חטא, כל הסחת דעת, כל משקל שנשאנו על גבנו זמן רב מדי. חלק ממנו אספנו מבחירה. חלק ממנו מעולם לא ביקשנו. אבל את כולו, אלוהים, אנו מוותרים לרגליך. עזור לנו לרוץ במרוץ הזה בסיבולת. עזור לנו ללכת בדרך הזו באמונה. ואם עלינו להאט, שיהיה זה להישאר בקצב שלך, לא לפגר. כשעלינו לעצור, שיהיה באמון, לא בפחד. דברך בדברים ה', פסוק 33, אומר: "הלך בכל הדרך אשר צוהך יהוה אלוהיך למען תחיה וייטב לך". אלו החיים שאני רוצה, אלוהים ישוע. לא חיים אחד מלאים בקלות או בשלמות, אלא חיים מלאים בנוכחותך. חיים מלאים כי אתה נמצא בהם. חיים שהולכים טוב, לא בגלל שהכל מסתדר כפי שתכננתי, אלא בגלל שאני צועד קרוב למי שמחזיק את הכל יחד. אז כאן ועכשיו, אני מוותר על הכל לך, מרצוני החופשי. אני לא מסתיר דבר. למד אותי ללכת בקצב של רוחך. לא לפניך בשליטה חרדה. לא מאחוריך בפחד או בהיסוס, אלא ללכת ממש לצידך בביטחון ובשלווה. עזור לי לדעת מתי לזוז ומתי להיות דוממת, מתי לדבר ומתי להקשיב, מתי לפעול ומתי לחכות. אתה יודע את העבר שממנו באתי. אתה רואה את ההווה שאני צועד דרכו. ואתה מחזיק את העתיד שאני לא יכול לראות. אדון ישוע, התרומם גבוה בחיי. התפאר, בדרך בה אני הולך, בדרך בה אני מדבר, בדרך בה אני אוהב. מי ייתן והכל וכל מה שאני עושה ישקף את הרחמים שהפגנת כלפי ואת החסד שמחזיק אותי קדימה. אני מודה לך ששמעת את התפילה הזו. אני מתפלל ומאמין שאני מקבל את כל זה בשם העוצמתי של האדון ישוע המשיח. אמן.

לך איתי אדוני; לך איתי

לך איתי אדוני; לך איתי

הו, בזמן שאני במסע המייגע הזה

אני רוצה שישוע ילך איתי

הו, החזק את ידי אדוני; אנא החזק את ידי

הו, החזק את ידי אדוני; החזק, החזק את ידי

בזמן שאני במסע המייגע הזה

אני רוצה שישוע יחזיק את ידי

היה ידידי אדוני, היה ידידי

היה ידידי אדוני, היה ידידי

בזמן שאני במסע המייגע הזה

אני רוצה שישוע יהיה ידידי

basper amus prak j psuk j omer: "ham yalchu shani'im yehad ala am ken yiskimu?" lalkat yehad dorsh yoter mikrava balbed. ze dorsh haskama. le'u davka al kel part, ala al hakivun, hametra, ha'archim shmatsvim et hamasa. inch hayev lir'ot hakel be'uto ofen, ach alich le'arof et roshech be'uto kivun. bin am madover bechavrot, nisu'in, chonchot o afilu merkat hehasim shlach im elohim, im mi ata holech veich ata holech omrim hakel al meh she'ata maamin uma ata ma'arich. kachu raga vehashvu al ze. kel mi she'ata mivla ito zman, ata holech ito bruch. kel shicha, kel hachalta mishotefet, kel hashpa'a she'ata meafsher lechayech. ela hatsadim she'ata osha vehem meatsvim et hakivun shelav ata holech. abel ela le rek anshim. ela gam hadabrim hapnimi'im. hamehashvot, ha'amonot, hazichronot vehagishot sheholchot itch kel yum. im meh ata miskim beda'atch? ham etam holchim metuch haskama im pachad, im busha, im kas o im merirot? o she'atam holchim metuch haskama im dvar elohim, im ha'amet shlu vehivtachotav lechichem? am nehaya knim, ravim me'itnu holchim behiskama shkata im dvarim shmarchikim otenu me'elohim. yeyitkan shale nivchin bakech behitchala. ze yechul lehayot hitkashoret shenu tzurkim, hanshim shenu hoshadim behem, hahargalim shenu metzdikim, abel le'et le'et notzrat haskama. hamehashvot shlanu mitchilot leshkef et hakolot ha'ala. hafolot shlanu mishtanot. har'ev harochani shlanu doech. yesh anshim shbocharim lalkat im ela harodfim achar hatzalha, osher o hakara, bemachshva she'utam bani zug yuvilu lesipuk. acharim neahzim bema'arkot yehasim meha'aver, anshim shehem hitgabru alehem mivchina rochanit, ach inam rotzim leshchrer metuch nochot o namnut. benusaf, yeshnam ela haholchim yed bid im pashra, maaminim beshker shehem yecholim lalkat beikvot yeshua toch kadi shehem neahzim bechate. hate hu hoser amona bema shalohim amer. benusaf, yeshnam ela haholchim bebdidot, le mishum shehem leved pizit, ala mishum shehem mergishim menutkim meahrim vele betuchim heken hem mishtalvim. hem mistachlim sviv veru'im acharim mitkadmim be'udam mergishim tku'im. o she'uli hem holchim berosh murkan, amusim becharta, le mesugalim lisloch le'atzmam. abel hana hashe'ela ha'adina shamus j, 3, shoal et kolnu. im mi etam holchim hayom? leiza kivun etam holchim? zu ina meser shel ginuy. zohi kri'a lehirhor. zohi hazmana lehityasher mechadsh, ki inhem yecholim lalkat krov im mishehu ala am ken etam holchim be'uto kivun. vai efsher lalkat krov im elohim ala am ken libakem ptuch lehiskim ito. zohi haliha yemyomit im elohim. yeshenu adam bitna"tech beshem hanuch. velamrot shanachanu le yuda'im alav harva, mishpat achad hofech et hayav levalti niskachim. "im elohim halech hanuch". zeu ze. hu le bena mimlachot. hu le ktev sifrim. hu le hanhig tzvaot. abel meh shafyen et hayav hayata ha'ovda shehu halech krov im elohim yum achar yum, tsad achar tsad, livu mesunhran im hashivato shel elohim. vehaktovim omrim lenu, "hu le haya (met), ki elohim lekach uto". ze keilu elohim histakel al hanuch ve'amer, "halchnu yehad kel kech harva zman, ata yechul be'uta mida lechzor havita". izu adot. izu murshet. izu tizkoret lakech shehidber hagdul bioter she'ata yechul le'ashot i pa'am hu lalkat krov im borach. abel hana ha'anyan. bediyuk kmu bekal misa, haliha im elohim dorshet haskama. behiskama im dabrav, im tizmono, im darkav, gam kashen le hagioniot behitchala. besufo shel dvar, tvin medua. veza le tmid kal, ki anachanu hiyim bitravot sh'ina holhet im elohim. 

ha'olam poal le'atim krovot bekivun hahafoch. hu hogeg et hachate, lo'ag lakdusha, mehalel et hamard vekora lechushech hofsh. hu mizmin otech lalkat begava, bepashra, im kel dvar shikaha et ke'ev nishmatch. ve'em le tizaru, timtz'u et atsmehem holchim letzed ra'ayonot, sganonot hiyim o anshim shmuvilim otech rachok yoter vioter me'elohim, be'ud she'atam bekushi shmim lev lemarchak. zu hasiva shishua le rek mevaksh me'itnu levaker uto batfilat yum roshon. hu kora lenu lema'arkat yehasim, lekehila yemyomit. hu rotza lehayot halek mehisgara shalkam, mehahachaltot shalkam, maloch hazmanim shalkam, mehishtika shalkam, mehamaavkim shalkam. abel kadi lalkat ito, alichem lehiskim ito. alichem leshchrer et hachate shrotza lalkat ethem. alichem lehanich et hischot hadat shmameshichot lemshoch ethem mehadrach. alichem livchor betzyot gam ksheza ola lehem biyukar. ve'alichem livtuch shehaliha im yeshua, lemarot shlafamim tzra, lemarot shlafamim bodeda, hi hadrach hayehida shmuvila lechi'im. hitna"tech omer "shuvo betashuva ki milkot elohim krova". mishmaot hadvar hi lechzor, lechvan et tsadehem mechadsh. hapsiku lalkat behiskama im hadabrim shehursim et shalvatehem. bechru kivun hadsh. kmu ken, ne'amer shem "bakshu tachila et milkot elohim vetzdakto vekal ela yentenu lehem". mishmaot hadvar hi sham taasu et elohim lematra ha'roshona shalkam, kel hashe'er yipul bemakomo hir'uy. kshtachafshu uto tachila, le'ulam le tifsapsu et meh shchshuv bioter. az shuv, kachu raga shekt veshe'elu et atsmehem, ham ani holech im elohim o stam mevaksh mimnu lalkat acharai? ham ani miyisher ko im dabru o stam mikva shehu yavrech et tochniotai hanohiyot? ham ani miskim ito o miskim beshekt im pachad, ashma o pashra? ki i efsher lalkat im elohim ala am ken miskimim ito. veha'amet hipa, hu muchan lalkat itch. elohim kver mushit yed. hu le dorsh shalmot meyadit. az kachu et hatsad haza, pnu elav, haskimu ito vehitchilu et hamasa hachshuv bioter bechayehem. 

achsav, bo'o nikch raga lehitpalel yehad.

adonch heker yeshua hamesich, kshani merim et livi alich achsav, bediyuk kfi shani. im kel pgamai, kel tikvotai, kel kisofi'i. ata male rachmim vechsed sh'ini yechul lehabin bemalu'am. ani muda lech al savlanutch iti, adoni. al hifamim shavhen pakpakti bech, kisratzti lifnech o stiti lechlutin mehadrach, le vitrat alai. chichit. kret. hachzeret uti. ani ro'a achsav kma tov hayat. vani nif'amet mechech. adoni, ani rotza lalkat itch. ani rotza lechayot itch. ani rotza lehishe'er benukachutch, lechayot muda lekarvatch, letat lekal hay lehitatsav al yedi haliha letzidch. ana azor lei lalkat be'amona vele bemar'a. ze ksha lifamim. ani rotza lehabin hakel, lir'ot et hatotza'a lefani shani tzo'ad kadima. abel bikashet memani livtuch bech, lalkat acharich, gam kashadrach muaret be'or amum. kfi shna'amer betahilim ki"t psuk kal"g, "hachzek tsaday kadabrich, ve'el tanich bi hate". yetziv uti, adoni. tan lehivtachotech lehayot hakarka shelya aamud. ini rotza shergeshot o nesivot yuvilu uti. ini rotza shehachate yuvil et hachaltotai. ini rotza shehabusha tahaya hamtzfan shli o shehafchad yaatsav et bechirotai. ini rotza shke'ev ha'aver, hadfusim shirshti o afilu hargeshot shli o hatzipiyot shel acharim yagdiru kitzed aavor bechi'im. ani rotza otech, adoni yeshua. rek otech. ani rotza lalkat itch kmu shchanuch halech itch, kmu avrahem halech itch, kmu shehitlamidim halchu itch, im shalot, im pagmim, abel im levavot ptuchim lirvaha lalkat acharich. ani rotza shchay yehiv misa yed bid im ze shiyuda et hadrach. az bebaksha, elohim, male uti bechasdech. ani zkuk lu yoter mema shani afilu mevin. lechasdech al kishlonotai. lechasdech al hamitnati. tzrich et hasdech kadi leshchrer. tzrich et hasdech kadi lehameshich hal'a. ata mancha kel tsad shani osha. tan lelivi lifoom baktzav livch. am yesh bi mishehu shale nir'a kmoch, haser uto. aker uto mehishursh. el titan legava lehitakev. el titan laakshenut lematzu bi bit. kach memani et hartzon le'ashot dvarim badrachi shli. shbor kel halek bi shemitnagad lechni'a alich vehachlaf uto beanava, shlum vera'av amuk yoter alich. 

ana, elohim, el titan lei lipul. el titan lechate leshlut bi, afilu le bemakomot haktanim vehanistarim. el titan lehischot da'at leharchik uti mema shchshuv bioter. ha'olam haza ro'ash, amus vetovani, abel ani rotza lehishe'er krov alich. shmor et ini'i ne'utzot bech, le bema shehe'ulam omer shani tzrich lirdof acharav. vadon yeshua, ani mitpalel avor kel mi shkora umakshiv latfila zu. ata mechzek gam otem. hachzek otem yetzivim. ha'ir mishehu kdush balivam. lehayot kdush pirushu lechshuv im hashivato shel elohim. tan lekolnu et haometz lechayot achret, lehafnot oref lefshra velardof achari ha'amet. ki dvarech hu amet. azor lenu lalkat betzyot no'ez, gam ksheza ola lenu. azor lenu lekachat et hatzlav shlanu medi yum, bidi'a she'ata holech badrach hazu kodam veadain holech beh itnu. lemed otenu meh hameshmaot shel lalkat bruch. le lehagiv bebesher vedam, le lehikna lidchafim o lepachad, ala lalkat im metra, ahava uvhirot. azor lenu le'ahuv kmoch. sug ha'ahava kamtuar bekorintim aber ee"g, hi savlanit, adiva, le ga'a o anochit. ahava shesulchat. ahava shensaret. ahava shmashkefet mi ata mishum shehi zormat yesher meruchach shvatochnu. anu manichim et hakel hayom. kel netel, kel hate, kel hischat da'at, kel mishkel shensanu al givnu zman rev medi. halek mimnu aspenu mivchira. halek mimnu meulam le bikashenu. abel et kolo, elohim, anu mevatrim lirgalich. azor lenu lerutz bemerutz haza besibulat. azor lenu lalkat badrach hazu be'amona. ve'em alinu leha'at, sheyhaya ze lehishe'er baktzav shlach, le lifgar. kshalinu le'atzur, sheyhaya be'amon, le bepachad. dvarech bedabrim h', psuk 33, omer: "halech bekal hadrach asher tzohech yahva eloheich lema'an tachia vatev lech". alu hachi'im shani rotza, elohim yeshua. le hiyim achad mil'im baklot o beshalmot, ala hiyim mil'im benukachutch. hiyim mil'im ki ata nimtza behem. hiyim sheholchim tov, le begalel shehakel mistader kfi shtachnanti, ala begalel shani tzo'ad krov lemi shmachzik et hakel yehad. az kan veachsav, ani mevater al hakel lech, mirtzoni hachofshi. ani le mistir dvar. lemed uti lalkat baktzav shel rochach. le lifnech beshlita harda. le meachorich bepachad o behisus, ala lalkat mimsh letzidch bebitchon vebeshleva. azor lei leda'at mati lezuz umti lehayot domemet, mati lidber umti lehakshiv, mati lif'ul umti lechachot. ata yuda et ha'aver shmamnu beti. ata ro'a et ha'hava shani tzo'ad drachu. ve'ata mechzik et ha'atid shani le yechul lir'ot. adon yeshua, hitromam gvoha bechay. hitpar, badrach beh ani holech, badrach beh ani midber, badrach beh ani ohev. mi yitan vehakel vekal meh shani osha yeshkef et harchmim shehifganet kalfi ve'at hachsed shmachzik uti kadima. ani muda lech sheshmat et hitfila hazu. ani mitpalel umaamin shani mikbel et kel ze beshem ha'otzamti shel ha'adon yeshua hamesich. aman.

lech iti adoni; lech iti

lech iti adoni; lech iti

hu, bazman shani bemasa hameyaga haza

ani rotza shishua yelech iti

hu, hachzek et yedi adoni; ana hachzek et yedi

hu, hachzek et yedi adoni; hachzek, hachzek et yedi

bazman shani bemasa hameyaga haza

ani rotza shishua yahzik et yedi

haya yedidi adoni, haya yedidi

haya yedidi adoni, haya yedidi

bazman shani bemasa hameyaga haza

ani rotza shishua yehaya yedidi

Indonesian: Aku berjalan bersama Tuhan. Aku tidak mati, karena Tuhan telah mengangkatku.

 Dalam kitab Amos bab 3 ayat 3 mengatakan, "Dapatkah dua orang berjalan bersama-sama, jika mereka belum berjanji?" Berjalan bersama membutuhkan lebih dari sekadar kedekatan. Itu membutuhkan kesepakatan. Tidak harus pada setiap detail, tetapi pada arah, tujuan, nilai-nilai yang membentuk perjalanan. Anda tidak harus melihat segala sesuatu dengan cara yang sama tetapi Anda perlu dipenggal ke arah yang sama. Apakah itu persahabatan, pernikahan, bimbingan, atau bahkan hubungan Anda dengan Tuhan, dengan siapa Anda berjalan dan bagaimana Anda berjalan mengatakan segalanya tentang apa yang Anda yakini dan apa yang Anda hargai. Luangkan waktu sejenak dan pikirkan tentang ini. Setiap orang yang Anda habiskan waktu bersama, Anda berjalan dalam roh. Setiap percakapan, setiap keputusan bersama, setiap pengaruh yang Anda izinkan masuk ke dalam hidup Anda. Ini adalah langkah-langkah yang Anda ambil dan mereka membentuk arah yang Anda tuju. Tetapi bukan hanya orang-orang. Itu juga hal-hal batiniah. Pikiran, kepercayaan, kenangan, dan sikap yang berjalan bersama Anda setiap hari. Apa yang Anda setujui dalam pikiran Anda? Apakah Anda berjalan dalam persetujuan dengan rasa takut, dengan rasa malu, dengan kemarahan, atau kepahitan? Atau apakah Anda berjalan dalam persetujuan dengan firman Tuhan, kebenaran-Nya, dan janji-janji-Nya untuk hidup Anda? Jika kita jujur, banyak dari kita berjalan dalam persetujuan diam-diam dengan hal-hal yang menjauhkan kita dari Tuhan. Kita mungkin tidak menyadarinya pada awalnya. Bisa jadi media yang kita konsumsi, orang-orang yang kita percayai, kebiasaan yang kita benarkan, tetapi perlahan-lahan persetujuan terbentuk. Pikiran kita mulai mencerminkan suara-suara itu. Tindakan kita berubah. Kelaparan rohani kita memudar. Beberapa orang memilih untuk berjalan dengan mereka yang mengejar kesuksesan, kekayaan, atau pengakuan, berpikir bahwa teman-teman itu akan menuntun pada kepuasan. Yang lain berpegang teguh pada hubungan dari masa lalu, orang-orang yang telah mereka tinggalkan secara rohani, tetapi mereka tidak ingin melepaskannya karena kenyamanan atau kesetiaan. Lalu ada orang-orang yang berjalan bergandengan tangan dengan kompromi, mempercayai kebohongan bahwa mereka dapat mengikuti Yesus sambil berpegang teguh pada dosa. Dosa adalah tidak mempercayai apa yang telah dikatakan Tuhan. Dan kemudian ada orang-orang yang berjalan dalam kesepian, bukan karena mereka sendirian secara fisik, tetapi karena mereka merasa terputus dari orang lain dan tidak yakin di mana mereka cocok. Mereka melihat sekeliling dan melihat orang lain bergerak maju sementara mereka merasa terjebak. Atau mungkin mereka berjalan dengan kepala tertunduk, terbebani oleh penyesalan, tidak mampu memaafkan diri mereka sendiri. Tetapi inilah pertanyaan lembut yang diminta Amos 3:3 dari kita semua. Dengan siapa Anda berjalan hari ini? Ke arah mana Anda menuju? Ini bukanlah pesan kutukan. Ini adalah panggilan untuk refleksi. Ini adalah undangan untuk menyelaraskan kembali karena Anda tidak dapat berjalan dekat dengan seseorang kecuali Anda menuju ke arah yang sama. Dan Anda tidak dapat berjalan dekat dengan Tuhan kecuali hati Anda terbuka untuk setuju dengan-Nya. Itu adalah berjalan setiap hari dengan Tuhan. Ada seorang pria di Alkitab bernama Henokh. Dan meskipun kita tidak tahu banyak tentang dia, satu frasa membuat hidupnya tak terlupakan. "Henokh berjalan dengan Tuhan." Itu saja. Dia tidak membangun kerajaan. Dia tidak menulis buku. Dia tidak memimpin pasukan. Tetapi yang menandai hidupnya adalah kenyataan bahwa dia berjalan dekat dengan Tuhan hari demi hari, langkah demi langkah, hatinya selaras dengan pemikiran Tuhan. Dan kitab suci memberi tahu kita, "Dia tidak (mati), karena Tuhan mengambilnya." Seolah-olah Tuhan memandang Henokh dan berkata, "Kita telah berjalan bersama begitu lama, sebaiknya kamu pulang saja." Sungguh suatu kesaksian. Sungguh suatu warisan. Sungguh suatu pengingat bahwa hal terbesar yang dapat Anda lakukan adalah berjalan dekat dengan Sang Pencipta. Namun, inilah masalahnya. Sama seperti perjalanan apa pun, berjalan dengan Tuhan memerlukan persetujuan. Sesuai dengan firman-Nya, dengan waktu-Nya, dengan cara-cara-Nya, bahkan ketika awalnya tidak masuk akal. Lambat laun, Anda akan mengerti alasannya. Dan itu tidak selalu mudah karena kita hidup dalam budaya yang tidak berjalan dengan Tuhan. Dunia sering berjalan ke arah yang berlawanan. Ia merayakan dosa, mengejek kekudusan, mengagungkan pemberontakan dan menyebut kegelapan sebagai kebebasan. Ia mengundang Anda untuk berjalan dengan kesombongan, dengan kompromi, dengan apa pun yang akan mematikan rasa sakit jiwa Anda. Dan jika Anda tidak berhati-hati, Anda akan menemukan diri Anda berjalan di samping ide-ide, gaya hidup, atau orang-orang yang menuntun Anda semakin jauh dari Tuhan sementara Anda hampir tidak menyadari jaraknya. Itulah sebabnya Yesus tidak hanya meminta kita untuk mengunjunginya pada kebaktian gereja hari Minggu. Ia memanggil kita ke dalam hubungan, ke dalam persekutuan harian. Ia ingin menjadi bagian dari kehidupan Anda yang biasa, keputusan-keputusan Anda, jadwal Anda, keheningan Anda, pergumulan-pergumulan Anda. Tetapi untuk berjalan bersama-Nya, Anda harus setuju dengan-Nya. Anda harus melepaskan dosa yang ingin berjalan bersama Anda. Anda harus menyingkirkan gangguan-gangguan yang terus menarik Anda keluar dari jalan. Anda harus memilih ketaatan bahkan ketika itu merugikan Anda. Dan Anda harus percaya bahwa berjalan dengan Yesus, meskipun terkadang sempit, meskipun terkadang sepi, adalah satu-satunya jalan yang menuntun kepada kehidupan. Alkitab berkata, "Bertobatlah karena Kerajaan Allah sudah dekat." Itu berarti berbaliklah, Atur ulang langkah Anda. Berhentilah berjalan sesuai dengan hal-hal yang menghancurkan kedamaian Anda. Pilihlah arah yang baru. Alkitab juga berkata, "Carilah dahulu Kerajaan Allah, maka kebenarannya, maka semuanya itu akan ditambahkan kepadamu." Itu berarti jika Anda menjadikan Tuhan sebagai tujuan utama Anda, maka segala sesuatu yang lain akan jatuh ke tempat yang seharusnya. Ketika Anda mencari Dia terlebih dahulu, Anda tidak akan pernah kehilangan apa yang paling penting. Jadi sekali lagi, luangkan waktu sejenak dan tanyakan pada diri Anda, apakah saya berjalan dengan Tuhan atau hanya meminta Dia untuk mengikuti saya? Apakah saya menyelaraskan hati saya dengan firman-Nya atau hanya berharap Dia akan memberkati rencana-rencana saya yang egois? Apakah saya setuju dengan-Nya atau diam-diam setuju dengan rasa takut, rasa bersalah, atau kompromi? Karena Anda tidak dapat berjalan dengan Tuhan kecuali Anda setuju dengan-Nya. Dan kebenaran yang indah, Dia siap berjalan bersamamu. Tuhan sudah mengulurkan tangan-Nya. Dia tidak menuntut kesempurnaan secara langsung. Jadi ambillah langkah itu, menghadap-Nya, setujui Dia dan mulailah perjalanan terpenting dalam hidupmu. 

Sekarang, mari kita luangkan waktu untuk berdoa bersama.

Tuhan Yesus Kristus yang terkasih, saat aku mengangkat hatiku kepada-Mu sekarang juga, apa adanya. Dengan segala kekuranganku, segala harapanku, segala kerinduanku. Engkau penuh dengan belas kasihan dan kebaikan yang tidak dapat sepenuhnya kupahami. Aku berterima kasih atas kesabaran-Mu terhadapku, Tuhan. Untuk saat-saat ketika aku meragukan-Mu, ketika aku berlari di depan-Mu atau menyimpang sepenuhnya dari jalan, Engkau tidak menyerah padaku. Engkau menunggu. Engkau memanggil. Engkau membawaku kembali. Sekarang aku melihat betapa baiknya Engkau. Dan aku menjadi rendah hati karenanya. Tuhan, aku ingin berjalan bersama-Mu. Aku ingin hidup bersama-Mu. Aku ingin tinggal di hadirat-Mu, untuk hidup menyadari kedekatan-Mu, untuk membiarkan seluruh hidupku dibentuk dengan berjalan di samping-Mu. Tolong bantu aku untuk berjalan dengan iman dan bukan dengan penglihatan. Terkadang itu sulit. Saya ingin memahami segalanya, untuk melihat hasilnya sebelum saya melangkah maju. Tetapi Anda telah meminta saya untuk percaya kepada Anda, untuk mengikuti Anda, bahkan ketika jalannya remang-remang. Seperti yang dikatakan dalam Mazmur 119 ayat 133, "Tetaplah teguh langkahku sesuai dengan janji-Mu, dan jangan biarkan dosa menguasai aku." Teguhkan aku, Tuhan. Biarkan janji-janji-Mu menjadi dasar saya berdiri. Saya tidak ingin dipimpin oleh emosi atau keadaan. Saya tidak ingin dosa memimpin dalam keputusan saya. Saya tidak ingin rasa malu menjadi kompas saya atau rasa takut membentuk pilihan saya. Saya tidak ingin rasa sakit masa lalu, pola yang saya warisi atau bahkan emosi saya atau harapan orang lain untuk menentukan bagaimana saya menjalani hidup. Saya ingin Anda, Tuhan Yesus. Hanya Anda. Aku ingin berjalan dengan-Mu seperti Henokh berjalan dengan-Mu, seperti Abraham berjalan dengan-Mu, seperti para murid berjalan dengan-Mu, dengan pertanyaan-pertanyaan, dengan kekurangan, tetapi dengan hati yang terbuka lebar untuk mengikuti-Mu. Aku ingin hidupku menjadi sebuah perjalanan bergandengan tangan dengan dia yang tahu jalannya. Jadi tolong, Tuhan, penuhi aku dengan kasih karunia-Mu. Aku membutuhkannya lebih dari yang aku sadari. Kasih karunia-Mu untuk kegagalan-kegagalanku. Kasih karunia-Mu untuk penantianku. Butuh kasih karunia-Mu untuk melepaskan. Butuh kasih karunia-Mu untuk terus maju. Engkau membimbing setiap langkah yang aku ambil. Biarkan jantungku berdetak seirama dengan hati-Mu. Jika ada sesuatu dalam diriku yang tidak terlihat seperti-Mu, singkirkan itu. Cabutlah. Jangan biarkan kesombongan berlama-lama. Jangan biarkan sifat keras kepala menemukan rumah dalam diriku. Singkirkan keinginan untuk melakukan sesuatu dengan caraku sendiri. Hancurkan setiap bagian diriku yang menolak untuk berserah kepada-Mu dan gantikan dengan kerendahan hati, kedamaian, dan rasa lapar yang lebih dalam akan-Mu. Tolong, Tuhan, jangan biarkan aku jatuh. Jangan biarkan dosa menguasai aku, bahkan di tempat-tempat kecil yang tersembunyi. Jangan biarkan gangguan menarikku menjauh dari apa yang paling penting. Dunia ini berisik, sibuk, menuntut tetapi aku ingin tetap dekat dengan-Mu. Jaga mataku tetap tertuju pada-Mu, bukan pada apa yang dunia katakan perlu aku kejar. Dan Tuhan Yesus, aku berdoa untuk semua orang yang membaca dan mendengarkan doa ini. Engkau juga menguatkan mereka. Menjaga mereka tetap teguh. Bangunkan sesuatu yang suci di hati mereka. Menjadi kudus berarti melakukan pemikiran dengan pemikiran Tuhan. Berilah kami semua keberanian untuk hidup berbeda, untuk berpaling dari kompromi dan mengejar kebenaran. Karena firman-Mu adalah kebenaran. Bantu kami berjalan dalam ketaatan yang berani, bahkan ketika itu merugikan kami. Bantu kami memikul salib kami setiap hari, mengetahui bahwa Engkau berjalan di jalan itu terlebih dahulu dan masih berjalan bersama kami. Ajari kami apa artinya berjalan dalam roh. Tidak bereaksi dalam daging, tidak menyerah pada dorongan hati atau rasa takut, tetapi berjalan dengan tujuan, cinta dan kejelasan. Bantu kami untuk mencintai seperti yang Anda lakukan. Jenis cinta seperti yang dijelaskan dalam 1 Korintus 13, adalah sabar, baik hati, tidak sombong atau egois. Cinta yang mengampuni. Cinta yang bertahan. Cinta yang mencerminkan siapa Anda karena mengalir langsung dari roh Anda di dalam diri kami. Kami meletakkan semuanya hari ini. Setiap beban, setiap dosa, setiap gangguan, setiap beban yang telah kami pikul di punggung kami terlalu lama. Beberapa di antaranya kami ambil karena pilihan. Beberapa di antaranya tidak pernah kami minta. Tetapi semuanya, Tuhan, kami serahkan di kaki-Mu. Bantu kami menjalankan perlombaan ini dengan ketahanan. Bantu kami berjalan di jalan ini dengan iman. Dan jika kami harus melambat, biarlah itu untuk tetap melangkah bersama Anda, bukan untuk tertinggal. Ketika kami harus berhenti, biarlah itu dalam kepercayaan, bukan dalam ketakutan. Firman-Mu dalam Ulangan 5: ayat 33 berkata, "Hiduplah menurut segala jalan yang diperintahkan kepadamu oleh Tuhan, Allahmu, supaya engkau hidup, dan baik keadaanmu." Itulah hidup yang kuinginkan, Tuhan Yesus. Bukan hidup yang dipenuhi kemudahan atau kesempurnaan, tetapi hidup yang dipenuhi dengan hadirat-Mu. Hidup yang penuh karena Engkau ada di dalamnya. Hidup yang berjalan dengan baik, bukan karena semuanya berjalan sesuai rencana-Ku, tetapi karena aku berjalan dekat dengan Dia yang menyatukan segalanya. Jadi di sini dan sekarang, aku menyerahkan semuanya kepada-Mu, dengan rela. Aku tidak menahan apa pun. Ajari aku untuk berjalan mengikuti langkah roh-Mu. Tidak di depan-Mu dalam kendali yang cemas. Tidak di belakang-Mu dalam ketakutan atau keraguan, tetapi berjalan tepat di samping-Mu dengan keyakinan dan kedamaian. Bantu aku mengetahui kapan harus bergerak dan kapan harus diam, kapan harus berbicara dan kapan harus mendengarkan, kapan harus bertindak dan kapan harus menunggu. Engkau tahu masa lalu yang telah kulalui. Engkau melihat masa kini yang sedang kulalui. Dan Engkau memegang masa depan yang tidak dapat kulihat. Tuhan Yesus, jadilah Engkau yang dimuliakan dalam hidupku. Dimuliakanlah, dalam caraku berjalan, dalam caraku berbicara, dalam caraku mengasihi. Semoga segala sesuatu dan biarlah segala sesuatu yang kulakukan mencerminkan belas kasihan yang telah Engkau tunjukkan kepadaku dan kasih karunia yang membuatku terus maju. Aku berterima kasih karena telah mendengar doa ini. Aku berdoa dan percaya bahwa aku menerima semua ini dalam nama Tuhan Yesus Kristus yang penuh kuasa. Amin.

In the book of Amos chapter 3 verse 3 says, "Can two walk together unless they are agreed?" To walk together requires more than just proximity. It requires agreement. Not necessarily on every detail, but on the direction, the purpose, the values that shape the journey. You do not have to see  everything with the same way but you do need to beheaded in the same  direction. Whether it is a friendship, a marriage, a mentorship, or even your relationship with God, who you walk with and how you walk says everything about what you believe and what you value. Take a moment and think about this. Everyone you spend time with, you are walking with in spirit. Every  conversation, every shared decision, every influence you allow into your life. These are the steps you are taking and they shape the direction you are going. But it is not just people. It is also the inner things. The thoughts, beliefs, memories and attitudes that walk with you every  single day. What are you agreeing with in your mind? Are you walking in agreement with fear, with shame, with anger, or bitterness? Or are you walking in agreement with God's word, his truth, and his promises for your life? If we are honest, many of us walk in silent agreement with things that are pulling us away from God. We may not realize it at first. It could be the media we consume, the people we confide in, the habits we justify, but slowly agreement forms. Our thoughts begin to reflect those voices. Our actions shift. Our spiritual hunger fades. Some people choose to walk with those chasing success, wealth, or recognition, thinking those companions will lead to satisfaction. Others cling to relationships from the past, people they have outgrown spiritually, but they do not want to let go out of comfort or loyalty. Then there are those walking hand in hand with compromise, believing the lie that they can follow Jesus while holding on to sin. Sin is unbelieve what God has said. And then there are those walking in loneliness, not because they are physically alone, but because they feel disconnected from others and unsure of where they fit. They look around and see other moving forward while they feel stuck. Or maybe they walk with their heads down, burdened by regret, unable to forgive themselves. But here is the gentle question that Amos 3:3 asks of us all. Who are you walking with today? What direction are you heading in? This is not a message of condemnation. It is a call to reflection. It is an invitation to realign because you can't walk closely with someone unless you're headed in the same direction. And you can't walk closely with God unless your heart is open to agree with him. It is a daily walk with God. There's a man in the Bible named  Enoch. And though we do not know much about him, one phrase makes his life unforgettable. "Enoch walked with God ." That is it. He did not build kingdoms. He did not write books. He did not lead armies. But what marked his life was the fact that he walked closely with God day after day, step after step, his heart in sync with God's thinking. And scripture tells us, "He was not (dead), for God took him." It is as if God looked at Enoch and said, "We have walked together for so long, you might as well come home." What a testimony. What a legacy. What a reminder that the greatest thing you can ever do is to walk closely with your Creator. But here is the thing. Just like with any journey, walking with God requires  agreement. In agreement with his word, with his timing, with his ways even when they do not make sense, initially. By and by, you will understand why. And that is not always easy because we live in a culture that does not walk with God. The world often runs in the opposite direction. It celebrates sin, mocks holiness, glamorizes rebellion and calls darkness as freedom. It invites you to walk with pride, with compromise, with anything that will numb the ache of your soul. And if you are not careful you wilI find yourself walking beside ideas, lifestyles, or people who are leading you farther and farther from God while you barely notice the distance. That is why Jesus does not just ask us to visit him on Sundays church service. He calls us into relationship, into daily communion. He wants to be part of your ordinary, your decisions, your schedule, your silence, your struggles. But to walk with him, you have to agree with him. You have to let go of the sin that wants to travel with you. You have to lay down the distractions that keep pulling you off the path. You have to choose  obedience even when it costs you. And you have to trust that walking with Jesus, though sometimes narrow, though sometimes lonely, is the only path that leads to life. The Bible says, "Repent for the kingdom of God is at hand." That means turn around, Realign your steps. Stop walking in agreement with things that are destroying your peace. Choose a new direction. It also says, "Seek first the kingdom of God, and his  righteousness and all these things wil be added to you." That means if you make God your first pursuit, then everything else will fall into its rightful place. When you seek him first, you will never miss out on what matters most. So again, take a quiet moment and ask yourself, am I walking with God or just asking him to follow me? Am l aligning my heart with his word or just hoping he will bless my selfish plans? Am l agreeing with him or silently agreeing with fear, guilt, or compromise? Because you can't walk with God unless you agree with him. And the beautiful truth, he is ready to walk with you. God is already reaching out. He is not demanding immediate perfection. So take that step, turn toward him, agree with him and begin the most important walk of your life. 

Now, let us take a moment to pray together. 

Dear Lord Jesus Christ, as I lift my heart to you right now, just as l am. With all my flaws, all my hopes, all my longings. You are full of mercy and kindness that I can't fully comprehend. I thank you for being patient with me, Lord. For the times when l have doubted you, when I have run ahead of you or wandered off the path completely, you did not give up on me. You waited. You called. You brought me back. I see now how kind you have been. And I am humbled by it. Lord, I want to walk with you. I want to live with you. I want to abide in your presence, to live aware of your  nearness, to let my whole life be shaped by walking beside you. Please help me to walk by faith and not by sight. It is hard sometimes. I want to understand everything, to see the outcome before I step forward. But you have asked me to trust you, to follow you, even when the path is dimly lit. Like it says in Psalm 119 verse 133, "Keep steady my steps according to your promise, and let no sin have control over me." Steady me, Lord. Let your promises be the ground I stand on. I do not want to be led by emotions or circumstances. I do not want sin to take the lead in my decisions. I do not want shame to be my compass or fear to shape my choices. I do not want the pain of the past, the patterns I have inherited or even my emotions or the expectations of others to define how I move through life. I want you, Lord Jesus. Only you. I want to walk with you like Enoch walked with you, like Abraham walked with you, like the disciples walked with you, with  questions, with flaws, but with hearts wide open to follow you. I want my life to be a journey hand in hand with the one who knows the way. So please, Lord, fill me with your grace. I need it more than l even realize. Your grace for my failures. Your grace for my waiting. Need your grace to let go. Need your grace to keep going. You guide every step I take. Let my heart beat in rhythm with your heart. If there is anything in me that does not look like you, remove it. Uproot it. Don't let pride linger. Don't let stubbornness find a home in me. Take away the desire to do things my own way. Break every part of me that resists surrender to you and replace it with humility, peace, and a deeper hunger for you. Please, Lord, do not let me fall. Do not let sin rule over me, not even in the small hidden places. Don't let distractions pull me away from what matters most. This world is loud, busy, demanding but I want to stay close to  you. Keep my eyes fixed on you, not on what the world says I need to chase. And Lord Jesus, I pray for everyone reading and listening to this prayer. You strengthen them, too. Hold them steady. Wake up something holy in their hearts. To be holy is to do thinking with God's thinking. Give us all the courage to live differently, to turn our backs on compromise and chase after the truth. For your word is truth. Help us walk in bold obedience, even when it costs us. Help us take up our cross daily, knowing you walk that road first and walk it with us still. Teach us what it means to walk in the spirit. Not reacting in the flesh, not giving in to impulses or fear, but walking with purpose, love and clarity. Help us to love like you do. The kind of love as described in 1 Corinthians 13, is patient, kind, not proud or selfish. Love that forgives. Love that endures. Love that reflects who you are because it flows straight from your spirit inside of us. We lay it all down today. Every burden, every sin, every distraction every weight we have carried on our backs for too long. Some of it we picked up by choice. Some of it we never asked for. But all of it, Lord, we surrender it at your feet. Help us run this race with endurance. Help us walk this road with faith. And if we must slow down, let it be to stay in step with you, not to fall behind. When we must pause, let it be in trust, not in fear. Your word in Deuteronomy 5: verse 33 says, "Walk in all the way that the Lord your God has commanded you that you may live and that it may go well with you." That is the life I want , Lord Jesus. Not one life filled with ease or perfection, but the life filled with your presence. A life that is full because you are in it. A life that goes well, not because everything works out how I planned, but because I'm walking close to the one who holds everything together. So here and now, I surrender all to you, willingly. I hold nothing back. Teach me to walk in step with your spirit. Not ahead of you in anxious control. Not behind you in fear or hesitation, but walk right beside you with confidence and peace. Help me know when to move and when to be still, when to speak and when to listen, when to act and when to wait. You know the past I have come from. You see the present I'm walking through. And you hold the future l cannot see. Lord Jesus, be lifted high in my life. Be glorified, in the way I walk, in the way I speak, in the way I love. May everything and let everything I do reflect the mercy you have shown me and the grace that  keeps me going. I thank you for hearing this prayer. I pray and believe I receive all of this in the powerful name of Lord Jesus Christ. Amen.

Walk with me Lord; walk with me

Walk with me Lord; walk with me

Ooh, while I'm on this tedious journey

I want Jesus to walk with me

Oh, hold my hand Lord; please hold my hand

Oh, hold my hand Lord; hold, hold my hand

While I'm on this tedious journey

I want Jesus to hold my hand

Be my Friend Lord, be my friend

Be my Friend Lord, be my friend

While I'm on this tedious journey

I want Jesus to be my friend

Berjalanlah bersamaku Tuhan; berjalanlah bersamaku

Berjalanlah bersamaku Tuhan; berjalanlah bersamaku

Ooh, saat aku dalam perjalanan yang membosankan ini

Aku ingin Yesus berjalan bersamaku

Oh, pegang tanganku Tuhan; kumohon pegang tanganku

Oh, pegang tanganku Tuhan; pegang, pegang tanganku

Saat aku dalam perjalanan yang membosankan ini

Aku ingin Yesus memegang tanganku

Jadilah Sahabatku Tuhan, jadilah sahabatku

Jadilah Sahabatku Tuhan, jadilah sahabatku

Saat aku dalam perjalanan yang membosankan ini

Aku ingin Yesus menjadi sahabatku

Tamil: நான் கடவுளோடு நடக்கிறேன். நான் இறக்கவில்லை, ஏனென்றால் கடவுள் என்னை எடுத்துக்கொண்டார்.

 Nāṉ kaṭavuḷōṭu naṭakkiṟēṉ. Nāṉ iṟakkavillai, ēṉeṉṟāl kaṭavuḷ eṉṉai eṭuttukkoṇṭār.

ஆமோஸ் புத்தகத்தின் 3 ஆம் அதிகாரத்தில், "இருவர் ஒப்புக் கொள்ளப்படாவிட்டால் ஒன்றாக நடக்க முடியுமா?" ஒன்றாக நடப்பது வெறும் அருகாமையில் இருப்பதை விட அதிகமாக தேவைப்படுகிறது. அதற்கு உடன்பாடு தேவை. ஒவ்வொரு விவரத்திலும் அவசியமில்லை, ஆனால் பயணத்தை வடிவமைக்கும் திசை, நோக்கம், மதிப்புகள் ஆகியவற்றில். நீங்கள் எல்லாவற்றையும் ஒரே வழியில் பார்க்க வேண்டியதில்லை, ஆனால் நீங்கள் ஒரே திசையில் தலை துண்டிக்கப்பட வேண்டும். அது ஒரு நட்பாக இருந்தாலும் சரி, திருமணமாக இருந்தாலும் சரி, வழிகாட்டுதலாக இருந்தாலும் சரி, அல்லது கடவுளுடனான உங்கள் உறவாக இருந்தாலும் சரி, நீங்கள் யாருடன் நடக்கிறீர்கள், எப்படி நடக்கிறீர்கள் என்பது நீங்கள் நம்புகிறீர்கள், எதை மதிக்கிறீர்கள் என்பதைப் பற்றி அனைத்தையும் கூறுகிறது. ஒரு கணம் இதைப் பற்றி சிந்தித்துப் பாருங்கள். நீங்கள் நேரத்தைச் செலவிடும் ஒவ்வொருவருடனும், நீங்கள் ஆவியுடன் நடக்கிறீர்கள். ஒவ்வொரு உரையாடலும், ஒவ்வொரு பகிரப்பட்ட முடிவும், உங்கள் வாழ்க்கையில் நீங்கள் அனுமதிக்கும் ஒவ்வொரு செல்வாக்கும். இவை நீங்கள் எடுக்கும் படிகள் மற்றும் அவை நீங்கள் செல்லும் திசையை வடிவமைக்கின்றன. ஆனால் அது மக்கள் மட்டுமல்ல. அது உள் விஷயங்களும் கூட. ஒவ்வொரு நாளும் உங்களுடன் நடக்கும் எண்ணங்கள், நம்பிக்கைகள், நினைவுகள் மற்றும் அணுகுமுறைகள். உங்கள் மனதில் நீங்கள் எதனுடன் உடன்படுகிறீர்கள்? பயம், வெட்கம், கோபம் அல்லது கசப்புடன் உடன்படுகிறீர்களா? அல்லது கடவுளின் வார்த்தை, அவரது உண்மை மற்றும் உங்கள் வாழ்க்கைக்கான அவரது வாக்குறுதிகளுடன் உடன்படுகிறீர்களா? நாம் நேர்மையாக இருந்தால், நம்மில் பலர் கடவுளிடமிருந்து நம்மை விலக்கி இழுக்கும் விஷயங்களுடன் அமைதியாக உடன்படுகிறோம். முதலில் நாம் அதை உணராமல் இருக்கலாம். அது நாம் உட்கொள்ளும் ஊடகங்களாக இருக்கலாம், நாம் நம்பிக்கை வைக்கும் நபர்களாக இருக்கலாம், நாம் நியாயப்படுத்தும் பழக்கவழக்கங்களாக இருக்கலாம், ஆனால் மெதுவாக உடன்பாடு உருவாகிறது. நமது எண்ணங்கள் அந்தக் குரல்களைப் பிரதிபலிக்கத் தொடங்குகின்றன. நமது செயல்கள் மாறுகின்றன. நமது ஆன்மீகப் பசி மங்குகிறது. சிலர் வெற்றி, செல்வம் அல்லது அங்கீகாரத்தைத் துரத்துபவர்களுடன் நடக்கத் தேர்வு செய்கிறார்கள், அந்தத் தோழர்கள் திருப்திக்கு வழிவகுக்கும் என்று நினைக்கிறார்கள்.  மற்றவர்கள் கடந்த கால உறவுகளைப் பற்றிக் கொள்கிறார்கள், ஆன்மீக ரீதியில் தாங்கள் வளர்ந்தவர்கள், ஆனால் ஆறுதல் அல்லது விசுவாசத்தால் அவர்கள் விட்டுவிட விரும்புவதில்லை. பின்னர், பாவத்தைப் பிடித்துக் கொண்டு இயேசுவைப் பின்பற்ற முடியும் என்ற பொய்யை நம்பி, சமரசத்துடன் கைகோர்த்து நடப்பவர்களும் உள்ளனர். கடவுள் சொன்னதை நம்பாதது பாவம். பின்னர் தனிமையில் நடப்பவர்களும் உள்ளனர், அவர்கள் உடல் ரீதியாக தனியாக இருப்பதால் அல்ல, ஆனால் மற்றவர்களிடமிருந்து துண்டிக்கப்பட்டு, அவர்கள் எங்கு பொருந்துகிறார்கள் என்று தெரியவில்லை. அவர்கள் சுற்றிப் பார்த்து, சிக்கிக்கொண்டதாக உணரும்போது மற்றவர்கள் முன்னேறுவதைப் பார்க்கிறார்கள். அல்லது ஒருவேளை அவர்கள் தலையைக் குனிந்து, வருத்தத்தால் சுமையாக, தங்களை மன்னிக்க முடியாமல் நடக்கலாம். ஆனால் ஆமோஸ் 3:3 நம்மிடம் கேட்கும் மென்மையான கேள்வி இங்கே. இன்று நீங்கள் யாருடன் நடந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்? நீங்கள் எந்த திசையில் செல்கிறீர்கள்? இது கண்டனத்தின் செய்தி அல்ல. இது பிரதிபலிப்புக்கான அழைப்பு. நீங்கள் அதே திசையில் செல்லாவிட்டால் ஒருவருடன் நெருக்கமாக நடக்க முடியாது என்பதால், நீங்கள் மறுசீரமைக்க ஒரு அழைப்பு. உங்கள் இதயம் கடவுளுடன் உடன்படத் திறந்திருக்காவிட்டால், நீங்கள் அவருடன் நெருக்கமாக நடக்க முடியாது. அது கடவுளுடன் தினசரி நடைப்பயணம். பைபிளில் ஏனோக் என்ற ஒரு மனிதர் இருக்கிறார். அவரைப் பற்றி நமக்கு அதிகம் தெரியாது என்றாலும், ஒரு சொற்றொடர் அவரது வாழ்க்கையை மறக்க முடியாததாக ஆக்குகிறது. "ஏனோக் கடவுளுடன் நடந்தார்." அவ்வளவுதான். அவர் ராஜ்யங்களைக் கட்டவில்லை. அவர் புத்தகங்களை எழுதவில்லை. அவர் படைகளை வழிநடத்தவில்லை. ஆனால் அவரது வாழ்க்கையை அடையாளப்படுத்தியது என்னவென்றால், அவர் ஒவ்வொரு நாளும் கடவுளுடன் நெருக்கமாக நடந்தார், படிப்படியாக, அவரது இதயம் கடவுளின் சிந்தனையுடன் ஒத்திசைந்தது. மேலும் வேதம் நமக்குச் சொல்கிறது, "அவர் (இறந்தவர்) அல்ல, ஏனென்றால் கடவுள் அவரை அழைத்துச் சென்றார்." கடவுள் ஏனோக்கைப் பார்த்து, "நாங்கள் இவ்வளவு காலமாக ஒன்றாக நடந்தோம், நீங்கள் வீட்டிற்கு வரலாம்" என்று சொல்வது போல் இருக்கிறது. என்ன ஒரு சாட்சியம். என்ன ஒரு மரபு. நீங்கள் செய்யக்கூடிய மிகப்பெரிய விஷயம் உங்கள் படைப்பாளருடன் நெருக்கமாக நடப்பதுதான் என்பதை நினைவூட்டுகிறது. ஆனால் இங்கே விஷயம் இருக்கிறது. எந்தவொரு பயணத்தையும் போலவே, கடவுளுடன் நடப்பதற்கும் உடன்பாடு தேவை. அவருடைய வார்த்தையுடன், அவருடைய நேரத்துடன், அவருடைய வழிகளுடன் உடன்பாடு, அவை அர்த்தமுள்ளதாக இல்லாவிட்டாலும் கூட, ஆரம்பத்தில். காலப்போக்கில், ஏன் என்று உங்களுக்குப் புரியும். அது எப்போதும் எளிதானது அல்ல, ஏனென்றால் நாம் கடவுளுடன் நடக்காத ஒரு கலாச்சாரத்தில் வாழ்கிறோம்.  உலகம் பெரும்பாலும் எதிர் திசையில் இயங்குகிறது. அது பாவத்தைக் கொண்டாடுகிறது, பரிசுத்தத்தை கேலி செய்கிறது, கிளர்ச்சியை கவர்ச்சியாகக் காட்டுகிறது, இருளை சுதந்திரம் என்று அழைக்கிறது. அது உங்களை பெருமையுடன், சமரசத்துடன், உங்கள் ஆன்மாவின் வலியை மரத்துப்போகச் செய்யும் எதனுடனும் நடக்க அழைக்கிறது. நீங்கள் கவனமாக இல்லாவிட்டால், நீங்கள் யோசனைகள், வாழ்க்கை முறைகள் அல்லது கடவுளிடமிருந்து உங்களை மேலும் மேலும் வழிநடத்தும் நபர்களுடன் நடந்து செல்வதைக் காண்பீர்கள், அதே நேரத்தில் நீங்கள் தூரத்தைக் கவனிக்கவில்லை. அதனால்தான் ஞாயிற்றுக்கிழமை தேவாலய சேவையில் இயேசு நம்மைச் சந்திக்கச் சொல்லவில்லை. அவர் நம்மை உறவுக்குள், தினசரி ஒற்றுமைக்குள் அழைக்கிறார். அவர் உங்கள் சாதாரண, உங்கள் முடிவுகள், உங்கள் அட்டவணை, உங்கள் மௌனம், உங்கள் போராட்டங்களில் ஒரு பகுதியாக இருக்க விரும்புகிறார். ஆனால் அவருடன் நடக்க, நீங்கள் அவருடன் உடன்பட வேண்டும். உங்களுடன் பயணிக்க விரும்பும் பாவத்தை நீங்கள் விட்டுவிட வேண்டும். உங்களை பாதையிலிருந்து இழுக்கும் கவனச்சிதறல்களை நீங்கள் விட்டுவிட வேண்டும். கீழ்ப்படிதல் உங்களுக்கு செலவாகும் போதும் நீங்கள் அதைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். இயேசுவோடு நடப்பது, சில சமயங்களில் குறுகலாகவும், சில சமயங்களில் தனிமையாகவும் இருந்தாலும், வாழ்க்கைக்கு வழிவகுக்கும் ஒரே பாதை என்பதை நீங்கள் நம்ப வேண்டும். பைபிள் கூறுகிறது, "மனந்திரும்புங்கள், ஏனென்றால் தேவனுடைய ராஜ்யம் சமீபித்துவிட்டது." அதாவது திரும்புங்கள், உங்கள் அடிகளை மறுசீரமைக்கவும். உங்கள் அமைதியை அழிக்கும் விஷயங்களுடன் உடன்படுவதை நிறுத்துங்கள். ஒரு புதிய திசையைத் தேர்ந்தெடுங்கள். மேலும், "முதலில் தேவனுடைய ராஜ்யத்தைத் தேடுங்கள், அவருடைய நீதியைத் தேடுங்கள், இவை அனைத்தும் உங்களுக்குச் சேர்க்கப்படும்" என்று கூறுகிறது. அதாவது, நீங்கள் கடவுளை உங்கள் முதல் நாட்டமாக மாற்றினால், மற்ற அனைத்தும் அதன் சரியான இடத்தில் விழும். நீங்கள் முதலில் அவரைத் தேடும்போது, மிக முக்கியமானவற்றை நீங்கள் ஒருபோதும் இழக்க மாட்டீர்கள். எனவே மீண்டும், ஒரு அமைதியான தருணத்தை எடுத்துக்கொண்டு உங்களை நீங்களே கேட்டுக்கொள்ளுங்கள், நான் கடவுளுடன் நடக்கிறேனா அல்லது என்னைப் பின்பற்றும்படி கேட்கிறேனா? நான் என் இதயத்தை அவருடைய வார்த்தையுடன் இணைக்கிறேனா அல்லது அவர் என் சுயநலத் திட்டங்களை ஆசீர்வதிப்பார் என்று நம்புகிறேனா? நான் அவருடன் உடன்படுகிறேனா அல்லது அமைதியாக பயம், குற்ற உணர்வு அல்லது சமரசத்துடன் உடன்படுகிறேனா? ஏனென்றால் நீங்கள் அவருடன் உடன்படாவிட்டால் நீங்கள் கடவுளுடன் நடக்க முடியாது. அழகான உண்மை என்னவென்றால், அவர் உங்களுடன் நடக்கத் தயாராக இருக்கிறார். கடவுள் ஏற்கனவே உங்களை நோக்கி கை நீட்டிக் கொண்டிருக்கிறார். அவர் உடனடி பரிபூரணத்தை எதிர்பார்க்கவில்லை. எனவே அந்த அடியை எடுத்து வைத்து, அவரை நோக்கித் திரும்புங்கள், அவருடன் உடன்பட்டு, உங்கள் வாழ்க்கையின் மிக முக்கியமான நடைப்பயணத்தைத் தொடங்குங்கள்.

இப்போது, நாம் ஒன்றாக ஜெபிக்க சிறிது நேரம் ஒதுக்குவோம். 

அன்புள்ள ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவே, நான் இப்போது இருப்பது போலவே, என் இதயத்தை உங்களிடம் உயர்த்துகிறேன். என்னுடைய எல்லா குறைபாடுகளுடனும், என்னுடைய எல்லா நம்பிக்கைகளுடனும், என்னுடைய எல்லா ஏக்கங்களுடனும். நீங்கள் முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ள முடியாத கருணை மற்றும் கருணையால் நிறைந்திருக்கிறீர்கள். ஆண்டவரே, என்னுடன் பொறுமையாக இருந்ததற்கு நன்றி. நான் உங்களை சந்தேகித்த நேரங்களுக்காக, நான் உங்களுக்கு முன்னால் ஓடியபோது அல்லது பாதையை முழுவதுமாக விட்டுச் சென்றபோது, நீங்கள் என்னைக் கைவிடவில்லை. நீங்கள் காத்திருந்தீர்கள். நீங்கள் அழைத்தீர்கள். நீங்கள் என்னை மீண்டும் கொண்டு வந்தீர்கள். நீங்கள் எவ்வளவு அன்பாக இருந்தீர்கள் என்பதை இப்போது நான் காண்கிறேன். நான் அதைக் கண்டு தாழ்த்தப்பட்டேன். ஆண்டவரே, நான் உங்களுடன் நடக்க விரும்புகிறேன். நான் உங்களுடன் வாழ விரும்புகிறேன். நான் உங்களுடன் வாழ விரும்புகிறேன். நான் உமது பிரசன்னத்தில் நிலைத்திருக்க விரும்புகிறேன், உமது அருகாமையை உணர்ந்து வாழ விரும்புகிறேன், என் முழு வாழ்க்கையையும் உமது அருகில் நடப்பதன் மூலம் வடிவமைக்க விரும்புகிறேன். தயவுசெய்து பார்வையால் அல்ல, விசுவாசத்தால் நடக்க எனக்கு உதவுங்கள். சில நேரங்களில் அது கடினம். நான் முன்னேறுவதற்கு முன் எல்லாவற்றையும் புரிந்து கொள்ள விரும்புகிறேன், முடிவைக் காண விரும்புகிறேன். ஆனால், பாதை மங்கலாக இருந்தாலும், உம்மை நம்பி, உம்மைப் பின்பற்றும்படி நீர் என்னைக் கேட்டிருக்கிறீர். சங்கீதம் 119 வசனம் 133 இல் கூறுவது போல, "உமது வாக்குத்தத்தத்தின்படி என் கால்களை நிலைநிறுத்தும், எந்தப் பாவமும் என்னைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டாம்." ஆண்டவரே, என்னை நிலைநிறுத்துங்கள். உம்முடைய வாக்குறுதிகள் நான் நிற்கும் தளமாக இருக்கட்டும். உணர்ச்சிகள் அல்லது சூழ்நிலைகளால் நான் வழிநடத்தப்பட விரும்பவில்லை. பாவம் என் முடிவுகளில் முன்னணியில் இருப்பதை நான் விரும்பவில்லை. வெட்கம் என் திசைகாட்டியாகவோ அல்லது பயமாகவோ இருக்க விரும்பவில்லை, என் தேர்வுகளை வடிவமைக்க நான் விரும்பவில்லை. கடந்த காலத்தின் வலி, நான் பெற்ற வடிவங்கள் அல்லது என் உணர்ச்சிகள் அல்லது மற்றவர்களின் எதிர்பார்ப்புகள் கூட நான் வாழ்க்கையில் எவ்வாறு நகர்கிறேன் என்பதை வரையறுக்க நான் விரும்பவில்லை. கர்த்தராகிய இயேசுவே, நான் உன்னை விரும்புகிறேன். நீ மட்டும். ஏனோக்கு உங்களுடன் நடந்ததைப் போல, ஆபிரகாம் உங்களுடன் நடந்ததைப் போல, சீடர்கள் உங்களுடன் நடந்ததைப் போல, கேள்விகளுடன், குறைபாடுகளுடன், ஆனால் உங்களைப் பின்தொடர திறந்த இதயங்களுடன் நான் உங்களுடன் நடக்க விரும்புகிறேன். வழியை அறிந்தவருடன் கைகோர்த்து என் வாழ்க்கை ஒரு பயணமாக இருக்க விரும்புகிறேன். எனவே, தயவுசெய்து, ஆண்டவரே, உமது கிருபையால் என்னை நிரப்புங்கள். நான் உணர்ந்ததை விட எனக்கு அது தேவை. என் தோல்விகளுக்கு உமது கிருபை. என் காத்திருப்புக்கு உமது கிருபை. விட்டுவிட உமது கிருபை தேவை. தொடர்ந்து செல்ல உமது கிருபை தேவை. நான் எடுக்கும் ஒவ்வொரு அடியையும் நீங்கள் வழிநடத்துகிறீர்கள். என் இதயம் உங்கள் இதயத்துடன் தாளத்தில் துடிக்கட்டும். உங்களைப் போலத் தெரியாத ஏதாவது என்னில் இருந்தால், அதை அகற்றவும். அதை வேரோடு பிடுங்கவும். பெருமை தாமதிக்க விடாதீர்கள். பிடிவாதம் எனக்குள் ஒரு வீட்டைக் கண்டுபிடிக்க விடாதீர்கள். என் சொந்த வழியில் விஷயங்களைச் செய்ய வேண்டும் என்ற விருப்பத்தை அகற்றுங்கள். உங்களிடம் சரணடைவதை எதிர்க்கும் என் ஒவ்வொரு பகுதியையும் உடைத்து, அதை பணிவு, அமைதி மற்றும் உங்களுக்கான ஆழமான பசியால் மாற்றவும்.  தயவுசெய்து, ஆண்டவரே, என்னை விழ விடாதேயும். சிறிய மறைவான இடங்களில் கூட பாவம் என்னை ஆள விடாதேயும். கவனச்சிதறல்கள் என்னை மிக முக்கியமானவற்றிலிருந்து விலக்கி இழுக்க விடாதேயும். இந்த உலகம் சத்தமாகவும், பரபரப்பாகவும், கோருவதாகவும் இருக்கிறது, ஆனால் நான் உங்களுடன் நெருக்கமாக இருக்க விரும்புகிறேன். உலகம் நான் துரத்த வேண்டும் என்று சொல்வதில் அல்ல, உங்கள் மீது என் கண்களை நிலைநிறுத்துங்கள். கர்த்தராகிய இயேசுவே, இந்த ஜெபத்தைப் படித்து கேட்கும் அனைவருக்காகவும் நான் ஜெபிக்கிறேன். நீங்கள் அவர்களை பலப்படுத்துங்கள். அவர்களை நிலையாகப் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள். அவர்களின் இதயங்களில் புனிதமான ஒன்றை எழுப்புங்கள். பரிசுத்தமாக இருப்பது என்பது கடவுளின் சிந்தனையுடன் சிந்திப்பதைச் செய்வதாகும். வித்தியாசமாக வாழவும், சமரசத்திற்கு முதுகைத் திருப்பி சத்தியத்தைத் துரத்தவும் எங்களுக்கு எல்லா தைரியத்தையும் கொடுங்கள். ஏனென்றால், உங்கள் வார்த்தை உண்மை. அது எங்களுக்குச் செலவாகும் போதும், தைரியமான கீழ்ப்படிதலில் நடக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். நீங்கள் முதலில் அந்தப் பாதையில் நடப்பதை அறிந்து, எங்களுடன் தொடர்ந்து நடக்க, எங்கள் சிலுவையை தினமும் எடுத்துக்கொள்ள எங்களுக்கு உதவுங்கள். ஆவியில் நடப்பது என்றால் என்ன என்பதை எங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள். மாம்சத்தில் எதிர்வினையாற்றாமல், தூண்டுதல்கள் அல்லது பயத்திற்கு அடிபணியாமல், நோக்கத்துடனும், அன்புடனும், தெளிவுடனும் நடப்பது. உம்மைப் போல அன்பு செலுத்த எங்களுக்கு உதவுங்கள். 1 கொரிந்தியர் 13-ல் விவரிக்கப்பட்டுள்ள அன்பு பொறுமையானது, கனிவானது, பெருமை அல்லது சுயநலமற்றது. மன்னிக்கும் அன்பு. தாங்கும் அன்பு. அது நம்மை உள்ளே இருக்கும் உங்கள் ஆவியிலிருந்து நேரடியாகப் பாய்வதால் நீங்கள் யார் என்பதைப் பிரதிபலிக்கும் அன்பு. இன்று நாம் அனைத்தையும் கீழே வைக்கிறோம். ஒவ்வொரு சுமையும், ஒவ்வொரு பாவமும், ஒவ்வொரு கவனச்சிதறலும் நீண்ட காலமாக எங்கள் முதுகில் சுமந்த ஒவ்வொரு எடையும். அதில் சிலவற்றை நாங்கள் விருப்பப்படி எடுத்தோம். அதில் சிலவற்றை நாங்கள் ஒருபோதும் கேட்கவில்லை. ஆனால், ஆண்டவரே, அதையெல்லாம் நாங்கள் உங்கள் காலடியில் ஒப்படைக்கிறோம். இந்த ஓட்டத்தை சகிப்புத்தன்மையுடன் ஓட எங்களுக்கு உதவுங்கள். இந்த பாதையில் விசுவாசத்துடன் நடக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். நாம் மெதுவாகச் செல்ல வேண்டுமானால், உங்களுடன் அடியெடுத்து வைப்பதாக இருக்கட்டும், பின்வாங்காமல் இருக்கட்டும். நாம் நிறுத்த வேண்டியிருக்கும் போது, அது பயத்தில் அல்ல, நம்பிக்கையில் இருக்கட்டும். உபாகமம் 5: வசனம் 33-ல் உள்ள உங்கள் வார்த்தை, "நீங்கள் வாழவும், அது உங்களுக்கு நன்றாக நடக்கவும், உங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்ட எல்லா வழிகளிலும் நடந்து கொள்ளுங்கள்" என்று கூறுகிறது. கர்த்தராகிய இயேசுவே, நான் விரும்பும் வாழ்க்கை அதுதான். எளிமை அல்லது பரிபூரணத்தால் நிறைந்த ஒரு வாழ்க்கை அல்ல, ஆனால் உங்கள் இருப்பால் நிறைந்த வாழ்க்கை. நீங்கள் அதில் இருப்பதால் நிறைந்த வாழ்க்கை. நன்றாகச் செல்லும் வாழ்க்கை, எல்லாம் நான் திட்டமிட்டபடி நடப்பதால் அல்ல, ஆனால் எல்லாவற்றையும் ஒன்றாக வைத்திருப்பவருக்கு அருகில் நான் நடப்பதால். எனவே இங்கேயும் இப்போதும், நான் அனைத்தையும் உங்களிடம் விருப்பத்துடன் ஒப்படைக்கிறேன். நான் எதையும் பின்வாங்கவில்லை. உங்கள் ஆவியுடன் அடியெடுத்து வைக்க எனக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள். பதட்டமான கட்டுப்பாட்டில் உங்களுக்கு முன்னால் இல்லை. பயத்திலோ தயக்கத்திலோ உங்கள் பின்னால் இல்லை, ஆனால் நம்பிக்கையுடனும் அமைதியுடனும் உங்கள் அருகில் நடக்கவும். எப்போது நகர வேண்டும், எப்போது அமைதியாக இருக்க வேண்டும், எப்போது பேச வேண்டும், எப்போது கேட்க வேண்டும், எப்போது செயல்பட வேண்டும், எப்போது காத்திருக்க வேண்டும் என்பதை அறிய எனக்கு உதவுங்கள். நான் வந்த கடந்த காலத்தை நீங்கள் அறிவீர்கள். நான் நடந்து கொண்டிருக்கும் நிகழ்காலத்தை நீங்கள் காண்கிறீர்கள். நான் பார்க்க முடியாத எதிர்காலத்தை நீங்கள் வைத்திருக்கிறீர்கள். கர்த்தராகிய இயேசுவே, என் வாழ்க்கையில் உயர்த்தப்படுங்கள். நான் நடக்கும் விதத்திலும், நான் பேசும் விதத்திலும், நான் நேசிக்கும் விதத்திலும் மகிமைப்படுத்தப்படுங்கள். நான் செய்யும் அனைத்தும் நீங்கள் எனக்குக் காட்டிய கருணையையும், என்னைத் தொடர்ந்து வழிநடத்தும் கிருபையையும் பிரதிபலிக்கட்டும். இந்த ஜெபத்தைக் கேட்டதற்கு நான் உமக்கு நன்றி கூறுகிறேன். நான் ஜெபிக்கிறேன், இதையெல்லாம் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வல்லமையுள்ள நாமத்தில் பெறுகிறேன் என்று நம்புகிறேன். ஆமென்.

Āmōs puttakattiṉ 3 ām atikārattil, "iruvar oppuk koḷḷappaṭāviṭṭāl oṉṟāka naṭakka muṭiyumā?" Oṉṟāka naṭappatu veṟum arukāmaiyil iruppatai viṭa atikamāka tēvaippaṭukiṟatu. Ataṟku uṭaṉpāṭu tēvai. Ovvoru vivarattilum avaciyamillai, āṉāl payaṇattai vaṭivamaikkum ticai, nōkkam, matippukaḷ ākiyavaṟṟil. Nīṅkaḷ ellāvaṟṟaiyum orē vaḻiyil pārkka vēṇṭiyatillai, āṉāl nīṅkaḷ orē ticaiyil talai tuṇṭikkappaṭa vēṇṭum. Atu oru naṭpāka iruntālum cari, tirumaṇamāka iruntālum cari, vaḻikāṭṭutalāka iruntālum cari, allatu kaṭavuḷuṭaṉāṉa uṅkaḷ uṟavāka iruntālum cari, nīṅkaḷ yāruṭaṉ naṭakkiṟīrkaḷ, eppaṭi naṭakkiṟīrkaḷ eṉpatu nīṅkaḷ nampukiṟīrkaḷ, etai matikkiṟīrkaḷ eṉpataip paṟṟi aṉaittaiyum kūṟukiṟatu. Oru kaṇam itaip paṟṟi cintittup pāruṅkaḷ. Nīṅkaḷ nērattaic celaviṭum ovvoruvaruṭaṉum, nīṅkaḷ āviyuṭaṉ naṭakkiṟīrkaḷ. Ovvoru uraiyāṭalum, ovvoru pakirappaṭṭa muṭivum, uṅkaḷ vāḻkkaiyil nīṅkaḷ aṉumatikkum ovvoru celvākkum. Ivai nīṅkaḷ eṭukkum paṭikaḷ maṟṟum avai nīṅkaḷ cellum ticaiyai vaṭivamaikkiṉṟaṉa. Āṉāl atu makkaḷ maṭṭumalla. Atu uḷ viṣayaṅkaḷum kūṭa. Ovvoru nāḷum uṅkaḷuṭaṉ naṭakkum eṇṇaṅkaḷ, nampikkaikaḷ, niṉaivukaḷ maṟṟum aṇukumuṟaikaḷ. Uṅkaḷ maṉatil nīṅkaḷ etaṉuṭaṉ uṭaṉpaṭukiṟīrkaḷ? Payam, veṭkam, kōpam allatu kacappuṭaṉ uṭaṉpaṭukiṟīrkaḷā? Allatu kaṭavuḷiṉ vārttai, avaratu uṇmai maṟṟum uṅkaḷ vāḻkkaikkāṉa avaratu vākkuṟutikaḷuṭaṉ uṭaṉpaṭukiṟīrkaḷā? Nām nērmaiyāka iruntāl, nam'mil palar kaṭavuḷiṭamiruntu nam'mai vilakki iḻukkum viṣayaṅkaḷuṭaṉ amaitiyāka uṭaṉpaṭukiṟōm. Mutalil nām atai uṇarāmal irukkalām. Atu nām uṭkoḷḷum ūṭakaṅkaḷāka irukkalām, nām nampikkai vaikkum naparkaḷāka irukkalām, nām niyāyappaṭuttum paḻakkavaḻakkaṅkaḷāka irukkalām, āṉāl metuvāka uṭaṉpāṭu uruvākiṟatu. Namatu eṇṇaṅkaḷ antak kuralkaḷaip piratipalikkat toṭaṅkukiṉṟaṉa. Namatu ceyalkaḷ māṟukiṉṟaṉa. Namatu āṉmīkap paci maṅkukiṟatu. Cilar veṟṟi, celvam allatu aṅkīkārattait turattupavarkaḷuṭaṉ naṭakkat tērvu ceykiṟārkaḷ, antat tōḻarkaḷ tiruptikku vaḻivakukkum eṉṟu niṉaikkiṟārkaḷ. Maṟṟavarkaḷ kaṭanta kāla uṟavukaḷaip paṟṟik koḷkiṟārkaḷ, āṉmīka rītiyil tāṅkaḷ vaḷarntavarkaḷ, āṉāl āṟutal allatu vicuvācattāl avarkaḷ viṭṭuviṭa virumpuvatillai. Piṉṉar, pāvattaip piṭittuk koṇṭu iyēcuvaip piṉpaṟṟa muṭiyum eṉṟa poyyai nampi, camaracattuṭaṉ kaikōrttu naṭappavarkaḷum uḷḷaṉar. Kaṭavuḷ coṉṉatai nampātatu pāvam. Piṉṉar taṉimaiyil naṭappavarkaḷum uḷḷaṉar, avarkaḷ uṭal rītiyāka taṉiyāka iruppatāl alla, āṉāl maṟṟavarkaḷiṭamiruntu tuṇṭikkappaṭṭu, avarkaḷ eṅku poruntukiṟārkaḷ eṉṟu teriyavillai. Avarkaḷ cuṟṟip pārttu, cikkikkoṇṭatāka uṇarumpōtu maṟṟavarkaḷ muṉṉēṟuvataip pārkkiṟārkaḷ. Allatu oruvēḷai avarkaḷ talaiyaik kuṉintu, varuttattāl cumaiyāka, taṅkaḷai maṉṉikka muṭiyāmal naṭakkalām. Āṉāl āmōs 3:3 Nam'miṭam kēṭkum meṉmaiyāṉa kēḷvi iṅkē. Iṉṟu nīṅkaḷ yāruṭaṉ naṭantu koṇṭirukkiṟīrkaḷ? Nīṅkaḷ enta ticaiyil celkiṟīrkaḷ? Itu kaṇṭaṉattiṉ ceyti alla. Itu piratipalippukkāṉa aḻaippu. Nīṅkaḷ atē ticaiyil cellāviṭṭāl oruvaruṭaṉ nerukkamāka naṭakka muṭiyātu eṉpatāl, nīṅkaḷ maṟucīramaikka oru aḻaippu. Uṅkaḷ itayam kaṭavuḷuṭaṉ uṭaṉpaṭat tiṟantirukkāviṭṭāl, nīṅkaḷ avaruṭaṉ nerukkamāka naṭakka muṭiyātu. Atu kaṭavuḷuṭaṉ tiṉacari naṭaippayaṇam. Paipiḷil ēṉōk eṉṟa oru maṉitar irukkiṟār. Avaraip paṟṟi namakku atikam teriyātu eṉṟālum, oru coṟṟoṭar avaratu vāḻkkaiyai maṟakka muṭiyātatāka ākkukiṟatu. "Ēṉōk kaṭavuḷuṭaṉ naṭantār." Avvaḷavutāṉ. Avar rājyaṅkaḷaik kaṭṭavillai. Avar puttakaṅkaḷai eḻutavillai. Avar paṭaikaḷai vaḻinaṭattavillai. Āṉāl avaratu vāḻkkaiyai aṭaiyāḷappaṭuttiyatu eṉṉaveṉṟāl, avar ovvoru nāḷum kaṭavuḷuṭaṉ nerukkamāka naṭantār, paṭippaṭiyāka, avaratu itayam kaṭavuḷiṉ cintaṉaiyuṭaṉ otticaintatu. Mēlum vētam namakkuc colkiṟatu, "avar (iṟantavar) alla, ēṉeṉṟāl kaṭavuḷ avarai aḻaittuc ceṉṟār." Kaṭavuḷ ēṉōkkaip pārttu, "nāṅkaḷ ivvaḷavu kālamāka oṉṟāka naṭantōm, nīṅkaḷ vīṭṭiṟku varalām" eṉṟu colvatu pōl irukkiṟatu. Eṉṉa oru cāṭciyam. Eṉṉa oru marapu. Nīṅkaḷ ceyyakkūṭiya mikapperiya viṣayam uṅkaḷ paṭaippāḷaruṭaṉ nerukkamāka naṭappatutāṉ eṉpatai niṉaivūṭṭukiṟatu. Āṉāl iṅkē viṣayam irukkiṟatu. Entavoru payaṇattaiyum pōlavē, kaṭavuḷuṭaṉ naṭappataṟkum uṭaṉpāṭu tēvai. Avaruṭaiya vārttaiyuṭaṉ, avaruṭaiya nērattuṭaṉ, avaruṭaiya vaḻikaḷuṭaṉ uṭaṉpāṭu, avai arttamuḷḷatāka illāviṭṭālum kūṭa, ārampattil. Kālappōkkil, ēṉ eṉṟu uṅkaḷukkup puriyum. Atu eppōtum eḷitāṉatu alla, ēṉeṉṟāl nām kaṭavuḷuṭaṉ naṭakkāta oru kalāccārattil vāḻkiṟōm. Ulakam perumpālum etir ticaiyil iyaṅkukiṟatu. Atu pāvattaik koṇṭāṭukiṟatu, paricuttattai kēli ceykiṟatu, kiḷarcciyai kavarcciyākak kāṭṭukiṟatu, iruḷai cutantiram eṉṟu aḻaikkiṟatu. Atu uṅkaḷai perumaiyuṭaṉ, camaracattuṭaṉ, uṅkaḷ āṉmāviṉ valiyai marattuppōkac ceyyum etaṉuṭaṉum naṭakka aḻaikkiṟatu. Nīṅkaḷ kavaṉamāka illāviṭṭāl, nīṅkaḷ yōcaṉaikaḷ, vāḻkkai muṟaikaḷ allatu kaṭavuḷiṭamiruntu uṅkaḷai mēlum mēlum vaḻinaṭattum naparkaḷuṭaṉ naṭantu celvataik kāṇpīrkaḷ, atē nērattil nīṅkaḷ tūrattaik kavaṉikkavillai. Ataṉāltāṉ ñāyiṟṟukkiḻamai tēvālaya cēvaiyil iyēcu nam'maic cantikkac collavillai. Avar nam'mai uṟavukkuḷ, tiṉacari oṟṟumaikkuḷ aḻaikkiṟār. Avar uṅkaḷ cātāraṇa, uṅkaḷ muṭivukaḷ, uṅkaḷ aṭṭavaṇai, uṅkaḷ mauṉam, uṅkaḷ pōrāṭṭaṅkaḷil oru pakutiyāka irukka virumpukiṟār. Āṉāl avaruṭaṉ naṭakka, nīṅkaḷ avaruṭaṉ uṭaṉpaṭa vēṇṭum. Uṅkaḷuṭaṉ payaṇikka virumpum pāvattai nīṅkaḷ viṭṭuviṭa vēṇṭum. Uṅkaḷai pātaiyiliruntu iḻukkum kavaṉaccitaṟalkaḷai nīṅkaḷ viṭṭuviṭa vēṇṭum. Kīḻppaṭital uṅkaḷukku celavākum pōtum nīṅkaḷ atait tērnteṭukka vēṇṭum. Iyēcuvōṭu naṭappatu, cila camayaṅkaḷil kuṟukalākavum, cila camayaṅkaḷil taṉimaiyākavum iruntālum, vāḻkkaikku vaḻivakukkum orē pātai eṉpatai nīṅkaḷ nampa vēṇṭum. Paipiḷ kūṟukiṟatu, "maṉantirumpuṅkaḷ, ēṉeṉṟāl tēvaṉuṭaiya rājyam camīpittuviṭṭatu." Atāvatu tirumpuṅkaḷ, uṅkaḷ aṭikaḷai maṟucīramaikkavum. Uṅkaḷ amaitiyai aḻikkum viṣayaṅkaḷuṭaṉ uṭaṉpaṭuvatai niṟuttuṅkaḷ. Oru putiya ticaiyait tērnteṭuṅkaḷ. Mēlum, "mutalil tēvaṉuṭaiya rājyattait tēṭuṅkaḷ, avaruṭaiya nītiyait tēṭuṅkaḷ, ivai aṉaittum uṅkaḷukkuc cērkkappaṭum" eṉṟu kūṟukiṟatu. Atāvatu, nīṅkaḷ kaṭavuḷai uṅkaḷ mutal nāṭṭamāka māṟṟiṉāl, maṟṟa aṉaittum ataṉ cariyāṉa iṭattil viḻum. Nīṅkaḷ mutalil avarait tēṭumpōtu, mika mukkiyamāṉavaṟṟai nīṅkaḷ orupōtum iḻakka māṭṭīrkaḷ. Eṉavē mīṇṭum, oru amaitiyāṉa taruṇattai eṭuttukkoṇṭu uṅkaḷai nīṅkaḷē kēṭṭukkoḷḷuṅkaḷ, nāṉ kaṭavuḷuṭaṉ naṭakkiṟēṉā allatu eṉṉaip piṉpaṟṟumpaṭi kēṭkiṟēṉā? Nāṉ eṉ itayattai avaruṭaiya vārttaiyuṭaṉ iṇaikkiṟēṉā allatu avar eṉ cuyanalat tiṭṭaṅkaḷai ācīrvatippār eṉṟu nampukiṟēṉā? Nāṉ avaruṭaṉ uṭaṉpaṭukiṟēṉā allatu amaitiyāka payam, kuṟṟa uṇarvu allatu camaracattuṭaṉ uṭaṉpaṭukiṟēṉā? Ēṉeṉṟāl nīṅkaḷ avaruṭaṉ uṭaṉpaṭāviṭṭāl nīṅkaḷ kaṭavuḷuṭaṉ naṭakka muṭiyātu. Aḻakāṉa uṇmai eṉṉaveṉṟāl, avar uṅkaḷuṭaṉ naṭakkat tayārāka irukkiṟār. Kaṭavuḷ ēṟkaṉavē uṅkaḷai nōkki kai nīṭṭik koṇṭirukkiṟār. Avar uṭaṉaṭi paripūraṇattai etirpārkkavillai. Eṉavē anta aṭiyai eṭuttu vaittu, avarai nōkkit tirumpuṅkaḷ, avaruṭaṉ uṭaṉpaṭṭu, uṅkaḷ vāḻkkaiyiṉ mika mukkiyamāṉa naṭaippayaṇattait toṭaṅkuṅkaḷ. 

Ippōtu, nām oṉṟāka jepikka ciṟitu nēram otukkuvōm. 

Aṉpuḷḷa āṇṭavarākiya iyēcu kiṟistuvē, nāṉ ippōtu iruppatu pōlavē, eṉ itayattai uṅkaḷiṭam uyarttukiṟēṉ. Eṉṉuṭaiya ellā kuṟaipāṭukaḷuṭaṉum, eṉṉuṭaiya ellā nampikkaikaḷuṭaṉum, eṉṉuṭaiya ellā ēkkaṅkaḷuṭaṉum. Nīṅkaḷ muḻumaiyākap purintukoḷḷa muṭiyāta karuṇai maṟṟum karuṇaiyāl niṟaintirukkiṟīrkaḷ. Āṇṭavarē, eṉṉuṭaṉ poṟumaiyāka iruntataṟku naṉṟi. Nāṉ uṅkaḷai cantēkitta nēraṅkaḷukkāka, nāṉ uṅkaḷukku muṉṉāl ōṭiyapōtu allatu pātaiyai muḻuvatumāka viṭṭuc ceṉṟapōtu, nīṅkaḷ eṉṉaik kaiviṭavillai. Nīṅkaḷ kāttiruntīrkaḷ. Nīṅkaḷ aḻaittīrkaḷ. Nīṅkaḷ eṉṉai mīṇṭum koṇṭu vantīrkaḷ. Nīṅkaḷ evvaḷavu aṉpāka iruntīrkaḷ eṉpatai ippōtu nāṉ kāṇkiṟēṉ. Nāṉ ataik kaṇṭu tāḻttappaṭṭēṉ. Āṇṭavarē, nāṉ uṅkaḷuṭaṉ naṭakka virumpukiṟēṉ. Nāṉ uṅkaḷuṭaṉ vāḻa virumpukiṟēṉ. Nāṉ uṅkaḷuṭaṉ vāḻa virumpukiṟēṉ. Nāṉ umatu piracaṉṉattil nilaittirukka virumpukiṟēṉ, umatu arukāmaiyai uṇarntu vāḻa virumpukiṟēṉ, eṉ muḻu vāḻkkaiyaiyum umatu arukil naṭappataṉ mūlam vaṭivamaikka virumpukiṟēṉ. Tayavuceytu pārvaiyāl alla, vicuvācattāl naṭakka eṉakku utavuṅkaḷ. Cila nēraṅkaḷil atu kaṭiṉam. Nāṉ muṉṉēṟuvataṟku muṉ ellāvaṟṟaiyum purintu koḷḷa virumpukiṟēṉ, muṭivaik kāṇa virumpukiṟēṉ. Āṉāl, pātai maṅkalāka iruntālum, um'mai nampi, um'maip piṉpaṟṟumpaṭi nīr eṉṉaik kēṭṭirukkiṟīr. Caṅkītam 119 vacaṉam 133 il kūṟuvatu pōla, "umatu vākkuttattattiṉpaṭi eṉ kālkaḷai nilainiṟuttum, entap pāvamum eṉṉaik kaṭṭuppaṭutta vēṇṭām." Āṇṭavarē, eṉṉai nilainiṟuttuṅkaḷ. Um'muṭaiya vākkuṟutikaḷ nāṉ niṟkum taḷamāka irukkaṭṭum. Uṇarccikaḷ allatu cūḻnilaikaḷāl nāṉ vaḻinaṭattappaṭa virumpavillai. Pāvam eṉ muṭivukaḷil muṉṉaṇiyil iruppatai nāṉ virumpavillai. Veṭkam eṉ ticaikāṭṭiyākavō allatu payamākavō irukka virumpavillai, eṉ tērvukaḷai vaṭivamaikka nāṉ virumpavillai. Kaṭanta kālattiṉ vali, nāṉ peṟṟa vaṭivaṅkaḷ allatu eṉ uṇarccikaḷ allatu maṟṟavarkaḷiṉ etirpārppukaḷ kūṭa nāṉ vāḻkkaiyil evvāṟu nakarkiṟēṉ eṉpatai varaiyaṟukka nāṉ virumpavillai. Karttarākiya iyēcuvē, nāṉ uṉṉai virumpukiṟēṉ. Nī maṭṭum. Ēṉōkku uṅkaḷuṭaṉ naṭantataip pōla, āpirakām uṅkaḷuṭaṉ naṭantataip pōla, cīṭarkaḷ uṅkaḷuṭaṉ naṭantataip pōla, kēḷvikaḷuṭaṉ, kuṟaipāṭukaḷuṭaṉ, āṉāl uṅkaḷaip piṉtoṭara tiṟanta itayaṅkaḷuṭaṉ nāṉ uṅkaḷuṭaṉ naṭakka virumpukiṟēṉ. Vaḻiyai aṟintavaruṭaṉ kaikōrttu eṉ vāḻkkai oru payaṇamāka irukka virumpukiṟēṉ. Eṉavē, tayavuceytu, āṇṭavarē, umatu kirupaiyāl eṉṉai nirappuṅkaḷ. Nāṉ uṇarntatai viṭa eṉakku atu tēvai. Eṉ tōlvikaḷukku umatu kirupai. Eṉ kāttiruppukku umatu kirupai. Viṭṭuviṭa umatu kirupai tēvai. Toṭarntu cella umatu kirupai tēvai. Nāṉ eṭukkum ovvoru aṭiyaiyum nīṅkaḷ vaḻinaṭattukiṟīrkaḷ. Eṉ itayam uṅkaḷ itayattuṭaṉ tāḷattil tuṭikkaṭṭum. Uṅkaḷaip pōlat teriyāta ētāvatu eṉṉil iruntāl, atai akaṟṟavum. Atai vērōṭu piṭuṅkavum. Perumai tāmatikka viṭātīrkaḷ. Piṭivātam eṉakkuḷ oru vīṭṭaik kaṇṭupiṭikka viṭātīrkaḷ. Eṉ conta vaḻiyil viṣayaṅkaḷaic ceyya vēṇṭum eṉṟa viruppattai akaṟṟuṅkaḷ. Uṅkaḷiṭam caraṇaṭaivatai etirkkum eṉ ovvoru pakutiyaiyum uṭaittu, atai paṇivu, amaiti maṟṟum uṅkaḷukkāṉa āḻamāṉa paciyāl māṟṟavum. Tayavuceytu, āṇṭavarē, eṉṉai viḻa viṭātēyum. Ciṟiya maṟaivāṉa iṭaṅkaḷil kūṭa pāvam eṉṉai āḷa viṭātēyum. Kavaṉaccitaṟalkaḷ eṉṉai mika mukkiyamāṉavaṟṟiliruntu vilakki iḻukka viṭātēyum. Inta ulakam cattamākavum, paraparappākavum, kōruvatākavum irukkiṟatu, āṉāl nāṉ uṅkaḷuṭaṉ nerukkamāka irukka virumpukiṟēṉ. Ulakam nāṉ turatta vēṇṭum eṉṟu colvatil alla, uṅkaḷ mītu eṉ kaṇkaḷai nilainiṟuttuṅkaḷ. Karttarākiya iyēcuvē, inta jepattaip paṭittu kēṭkum aṉaivarukkākavum nāṉ jepikkiṟēṉ. Nīṅkaḷ avarkaḷai palappaṭuttuṅkaḷ. Avarkaḷai nilaiyākap piṭittuk koḷḷuṅkaḷ. Avarkaḷiṉ itayaṅkaḷil puṉitamāṉa oṉṟai eḻuppuṅkaḷ. Paricuttamāka iruppatu eṉpatu kaṭavuḷiṉ cintaṉaiyuṭaṉ cintippataic ceyvatākum. Vittiyācamāka vāḻavum, camaracattiṟku mutukait tiruppi cattiyattait turattavum eṅkaḷukku ellā tairiyattaiyum koṭuṅkaḷ. Ēṉeṉṟāl, uṅkaḷ vārttai uṇmai. Atu eṅkaḷukkuc celavākum pōtum, tairiyamāṉa kīḻppaṭitalil naṭakka eṅkaḷukku utavuṅkaḷ. Nīṅkaḷ mutalil antap pātaiyil naṭappatai aṟintu, eṅkaḷuṭaṉ toṭarntu naṭakka, eṅkaḷ ciluvaiyai tiṉamum eṭuttukkoḷḷa eṅkaḷukku utavuṅkaḷ. Āviyil naṭappatu eṉṟāl eṉṉa eṉpatai eṅkaḷukkuk kaṟṟuk koṭuṅkaḷ. Māmcattil etirviṉaiyāṟṟāmal, tūṇṭutalkaḷ allatu payattiṟku aṭipaṇiyāmal, nōkkattuṭaṉum, aṉpuṭaṉum, teḷivuṭaṉum naṭappatu. Um'maip pōla aṉpu celutta eṅkaḷukku utavuṅkaḷ. 1 Korintiyar 13-l vivarikkappaṭṭuḷḷa aṉpu poṟumaiyāṉatu, kaṉivāṉatu, perumai allatu cuyanalamaṟṟatu. Maṉṉikkum aṉpu. Tāṅkum aṉpu. Atu nam'mai uḷḷē irukkum uṅkaḷ āviyiliruntu nēraṭiyākap pāyvatāl nīṅkaḷ yār eṉpataip piratipalikkum aṉpu. Iṉṟu nām aṉaittaiyum kīḻē vaikkiṟōm. Ovvoru cumaiyum, ovvoru pāvamum, ovvoru kavaṉaccitaṟalum nīṇṭa kālamāka eṅkaḷ mutukil cumanta ovvoru eṭaiyum. Atil cilavaṟṟai nāṅkaḷ viruppappaṭi eṭuttōm. Atil cilavaṟṟai nāṅkaḷ orupōtum kēṭkavillai. Āṉāl, āṇṭavarē, ataiyellām nāṅkaḷ uṅkaḷ kālaṭiyil oppaṭaikkiṟōm. Inta ōṭṭattai cakipputtaṉmaiyuṭaṉ ōṭa eṅkaḷukku utavuṅkaḷ. Inta pātaiyil vicuvācattuṭaṉ naṭakka eṅkaḷukku utavuṅkaḷ. Nām metuvākac cella vēṇṭumāṉāl, uṅkaḷuṭaṉ aṭiyeṭuttu vaippatāka irukkaṭṭum, piṉvāṅkāmal irukkaṭṭum. Nām niṟutta vēṇṭiyirukkum pōtu, atu payattil alla, nampikkaiyil irukkaṭṭum. Upākamam 5: Vacaṉam 33-l uḷḷa uṅkaḷ vārttai, "nīṅkaḷ vāḻavum, atu uṅkaḷukku naṉṟāka naṭakkavum, uṅkaḷ tēvaṉākiya karttar uṅkaḷukkuk kaṭṭaḷaiyiṭṭa ellā vaḻikaḷilum naṭantu koḷḷuṅkaḷ" eṉṟu kūṟukiṟatu. Karttarākiya iyēcuvē, nāṉ virumpum vāḻkkai atutāṉ. Eḷimai allatu paripūraṇattāl niṟainta oru vāḻkkai alla, āṉāl uṅkaḷ iruppāl niṟainta vāḻkkai. Nīṅkaḷ atil iruppatāl niṟainta vāḻkkai. Naṉṟākac cellum vāḻkkai, ellām nāṉ tiṭṭamiṭṭapaṭi naṭappatāl alla, āṉāl ellāvaṟṟaiyum oṉṟāka vaittiruppavarukku arukil nāṉ naṭappatāl. Eṉavē iṅkēyum ippōtum, nāṉ aṉaittaiyum uṅkaḷiṭam viruppattuṭaṉ oppaṭaikkiṟēṉ. Nāṉ etaiyum piṉvāṅkavillai. Uṅkaḷ āviyuṭaṉ aṭiyeṭuttu vaikka eṉakkuk kaṟṟuk koṭuṅkaḷ. Pataṭṭamāṉa kaṭṭuppāṭṭil uṅkaḷukku muṉṉāl illai. Payattilō tayakkattilō uṅkaḷ piṉṉāl illai, āṉāl nampikkaiyuṭaṉum amaitiyuṭaṉum uṅkaḷ arukil naṭakkavum. Eppōtu nakara vēṇṭum, eppōtu amaitiyāka irukka vēṇṭum, eppōtu pēca vēṇṭum, eppōtu kēṭka vēṇṭum, eppōtu ceyalpaṭa vēṇṭum, eppōtu kāttirukka vēṇṭum eṉpatai aṟiya eṉakku utavuṅkaḷ. Nāṉ vanta kaṭanta kālattai nīṅkaḷ aṟivīrkaḷ. Nāṉ naṭantu koṇṭirukkum nikaḻkālattai nīṅkaḷ kāṇkiṟīrkaḷ. Nāṉ pārkka muṭiyāta etirkālattai nīṅkaḷ vaittirukkiṟīrkaḷ. Karttarākiya iyēcuvē, eṉ vāḻkkaiyil uyarttappaṭuṅkaḷ. Nāṉ naṭakkum vitattilum, nāṉ pēcum vitattilum, nāṉ nēcikkum vitattilum makimaippaṭuttappaṭuṅkaḷ. Nāṉ ceyyum aṉaittum nīṅkaḷ eṉakkuk kāṭṭiya karuṇaiyaiyum, eṉṉait toṭarntu vaḻinaṭattum kirupaiyaiyum piratipalikkaṭṭum. Inta jepattaik kēṭṭataṟku nāṉ umakku naṉṟi kūṟukiṟēṉ. Nāṉ jepikkiṟēṉ, itaiyellām karttarākiya iyēcu kiṟistuviṉ vallamaiyuḷḷa nāmattil peṟukiṟēṉ eṉṟu nampukiṟēṉ. Āmeṉ.

In the book of Amos chapter 3 verse 3 says, "Can two walk together unless they are agreed?" To walk together requires more than just proximity. It requires agreement. Not necessarily on every detail, but on the direction, the purpose, the values that shape the journey. You do not have to see  everything with the same way but you do need to beheaded in the same  direction. Whether it is a friendship, a marriage, a mentorship, or even your relationship with God, who you walk with and how you walk says everything about what you believe and what you value. Take a moment and think about this. Everyone you spend time with, you are walking with in spirit. Every  conversation, every shared decision, every influence you allow into your life. These are the steps you are taking and they shape the direction you are going. But it is not just people. It is also the inner things. The thoughts, beliefs, memories and attitudes that walk with you every  single day. What are you agreeing with in your mind? Are you walking in agreement with fear, with shame, with anger, or bitterness? Or are you walking in agreement with God's word, his truth, and his promises for your life? If we are honest, many of us walk in silent agreement with things that are pulling us away from God. We may not realize it at first. It could be the media we consume, the people we confide in, the habits we justify, but slowly agreement forms. Our thoughts begin to reflect those voices. Our actions shift. Our spiritual hunger fades. Some people choose to walk with those chasing success, wealth, or recognition, thinking those companions will lead to satisfaction. Others cling to relationships from the past, people they have outgrown spiritually, but they do not want to let go out of comfort or loyalty. Then there are those walking hand in hand with compromise, believing the lie that they can follow Jesus while holding on to sin. Sin is unbelieve what God has said. And then there are those walking in loneliness, not because they are physically alone, but because they feel disconnected from others and unsure of where they fit. They look around and see other moving forward while they feel stuck. Or maybe they walk with their heads down, burdened by regret, unable to forgive themselves. But here is the gentle question that Amos 3:3 asks of us all. Who are you walking with today? What direction are you heading in? This is not a message of condemnation. It is a call to reflection. It is an invitation to realign because you can't walk closely with someone unless you're headed in the same direction. And you can't walk closely with God unless your heart is open to agree with him. It is a daily walk with God. There's a man in the Bible named  Enoch. And though we do not know much about him, one phrase makes his life unforgettable. "Enoch walked with God ." That is it. He did not build kingdoms. He did not write books. He did not lead armies. But what marked his life was the fact that he walked closely with God day after day, step after step, his heart in sync with God's thinking. And scripture tells us, "He was not (dead), for God took him." It is as if God looked at Enoch and said, "We have walked together for so long, you might as well come home." What a testimony. What a legacy. What a reminder that the greatest thing you can ever do is to walk closely with your Creator. But here is the thing. Just like with any journey, walking with God requires  agreement. In agreement with his word, with his timing, with his ways even when they do not make sense, initially. By and by, you will understand why. And that is not always easy because we live in a culture that does not walk with God. The world often runs in the opposite direction. It celebrates sin, mocks holiness, glamorizes rebellion and calls darkness as freedom. It invites you to walk with pride, with compromise, with anything that will numb the ache of your soul. And if you are not careful you wilI find yourself walking beside ideas, lifestyles, or people who are leading you farther and farther from God while you barely notice the distance. That is why Jesus does not just ask us to visit him on Sundays church service. He calls us into relationship, into daily communion. He wants to be part of your ordinary, your decisions, your schedule, your silence, your struggles. But to walk with him, you have to agree with him. You have to let go of the sin that wants to travel with you. You have to lay down the distractions that keep pulling you off the path. You have to choose  obedience even when it costs you. And you have to trust that walking with Jesus, though sometimes narrow, though sometimes lonely, is the only path that leads to life. The Bible says, "Repent for the kingdom of God is at hand." That means turn around, Realign your steps. Stop walking in agreement with things that are destroying your peace. Choose a new direction. It also says, "Seek first the kingdom of God, and his  righteousness and all these things wil be added to you." That means if you make God your first pursuit, then everything else will fall into its rightful place. When you seek him first, you will never miss out on what matters most. So again, take a quiet moment and ask yourself, am I walking with God or just asking him to follow me? Am l aligning my heart with his word or just hoping he will bless my selfish plans? Am l agreeing with him or silently agreeing with fear, guilt, or compromise? Because you can't walk with God unless you agree with him. And the beautiful truth, he is ready to walk with you. God is already reaching out. He is not demanding immediate perfection. So take that step, turn toward him, agree with him and begin the most important walk of your life. 

Now, let us take a moment to pray together. 

Dear Lord Jesus Christ, as I lift my heart to you right now, just as l am. With all my flaws, all my hopes, all my longings. You are full of mercy and kindness that I can't fully comprehend. I thank you for being patient with me, Lord. For the times when l have doubted you, when I have run ahead of you or wandered off the path completely, you did not give up on me. You waited. You called. You brought me back. I see now how kind you have been. And I am humbled by it. Lord, I want to walk with you. I want to live with you. I want to abide in your presence, to live aware of your  nearness, to let my whole life be shaped by walking beside you. Please help me to walk by faith and not by sight. It is hard sometimes. I want to understand everything, to see the outcome before I step forward. But you have asked me to trust you, to follow you, even when the path is dimly lit. Like it says in Psalm 119 verse 133, "Keep steady my steps according to your promise, and let no sin have control over me." Steady me, Lord. Let your promises be the ground I stand on. I do not want to be led by emotions or circumstances. I do not want sin to take the lead in my decisions. I do not want shame to be my compass or fear to shape my choices. I do not want the pain of the past, the patterns I have inherited or even my emotions or the expectations of others to define how I move through life. I want you, Lord Jesus. Only you. I want to walk with you like Enoch walked with you, like Abraham walked with you, like the disciples walked with you, with  questions, with flaws, but with hearts wide open to follow you. I want my life to be a journey hand in hand with the one who knows the way. So please, Lord, fill me with your grace. I need it more than l even realize. Your grace for my failures. Your grace for my waiting. Need your grace to let go. Need your grace to keep going. You guide every step I take. Let my heart beat in rhythm with your heart. If there is anything in me that does not look like you, remove it. Uproot it. Don't let pride linger. Don't let stubbornness find a home in me. Take away the desire to do things my own way. Break every part of me that resists surrender to you and replace it with humility, peace, and a deeper hunger for you. Please, Lord, do not let me fall. Do not let sin rule over me, not even in the small hidden places. Don't let distractions pull me away from what matters most. This world is loud, busy, demanding but I want to stay close to  you. Keep my eyes fixed on you, not on what the world says I need to chase. And Lord Jesus, I pray for everyone reading and listening to this prayer. You strengthen them, too. Hold them steady. Wake up something holy in their hearts. To be holy is to do thinking with God's thinking. Give us all the courage to live differently, to turn our backs on compromise and chase after the truth. For your word is truth. Help us walk in bold obedience, even when it costs us. Help us take up our cross daily, knowing you walk that road first and walk it with us still. Teach us what it means to walk in the spirit. Not reacting in the flesh, not giving in to impulses or fear, but walking with purpose, love and clarity. Help us to love like you do. The kind of love as described in 1 Corinthians 13, is patient, kind, not proud or selfish. Love that forgives. Love that endures. Love that reflects who you are because it flows straight from your spirit inside of us. We lay it all down today. Every burden, every sin, every distraction every weight we have carried on our backs for too long. Some of it we picked up by choice. Some of it we never asked for. But all of it, Lord, we surrender it at your feet. Help us run this race with endurance. Help us walk this road with faith. And if we must slow down, let it be to stay in step with you, not to fall behind. When we must pause, let it be in trust, not in fear. Your word in Deuteronomy 5: verse 33 says, "Walk in all the way that the Lord your God has commanded you that you may live and that it may go well with you." That is the life I want , Lord Jesus. Not one life filled with ease or perfection, but the life filled with your presence. A life that is full because you are in it. A life that goes well, not because everything works out how I planned, but because I'm walking close to the one who holds everything together. So here and now, I surrender all to you, willingly. I hold nothing back. Teach me to walk in step with your spirit. Not ahead of you in anxious control. Not behind you in fear or hesitation, but walk right beside you with confidence and peace. Help me know when to move and when to be still, when to speak and when to listen, when to act and when to wait. You know the past I have come from. You see the present I'm walking through. And you hold the future l cannot see. Lord Jesus, be lifted high in my life. Be glorified, in the way I walk, in the way I speak, in the way I love. May everything and let everything I do reflect the mercy you have shown me and the grace that  keeps me going. I thank you for hearing this prayer. I pray and believe I receive all of this in the powerful name of Lord Jesus Christ. Amen.

Walk with me Lord; walk with me

Walk with me Lord; walk with me

Ooh, while I'm on this tedious journey

I want Jesus to walk with me

Oh, hold my hand Lord; please hold my hand

Oh, hold my hand Lord; hold, hold my hand

While I'm on this tedious journey

I want Jesus to hold my hand

Be my Friend Lord, be my friend

Be my Friend Lord, be my friend

While I'm on this tedious journey

I want Jesus to be my friend

Portuguese (Brazilian):Eu ando com Deus. Eu não estava morto, pois Deus me levou.

No livro de Amós, capítulo 3, versículo 3, diz: "Andarão dois juntos, se não estiverem de acordo?" Andar juntos requer mais do que apenas proximidade. Requer acordo. Não necessariamente em todos os detalhes, mas na direção, no propósito, nos valores que moldam a jornada. Você não precisa ver tudo da mesma maneira, mas precisa ser decapitado na mesma direção. Seja uma amizade, um casamento, uma mentoria ou até mesmo seu relacionamento com Deus, com quem você anda e como anda diz tudo sobre o que você acredita e o que você valoriza. Pare um momento e pense sobre isso. Todos com quem você passa tempo, você está caminhando em espírito. Cada conversa, cada decisão compartilhada, cada influência que você permite em sua vida. Esses são os passos que você está dando e eles moldam a direção que você está seguindo. Mas não são apenas as pessoas. São também as coisas internas. Os pensamentos, crenças, memórias e atitudes que andam com você todos os dias. Com o que você está concordando em sua mente? Você está andando de acordo com o medo, com a vergonha, com a raiva ou amargura? Ou você está andando de acordo com a palavra de Deus, sua verdade e suas promessas para sua vida? Se formos honestos, muitos de nós andamos em concordância silenciosa com coisas que estão nos afastando de Deus. Podemos não perceber isso a princípio. Pode ser a mídia que consumimos, as pessoas em quem confiamos, os hábitos que justificamos, mas lentamente o acordo se forma. Nossos pensamentos começam a refletir essas vozes. Nossas ações mudam. Nossa fome espiritual desaparece. Algumas pessoas escolhem andar com aqueles que buscam sucesso, riqueza ou reconhecimento, pensando que esses companheiros levarão à satisfação. Outros se apegam a relacionamentos do passado, pessoas que superaram espiritualmente, mas não querem deixar ir por conforto ou lealdade. Depois, há aqueles que andam de mãos dadas com o compromisso, acreditando na mentira de que podem seguir Jesus enquanto se apegam ao pecado. Pecado é descrer do que Deus disse. E há aqueles que andam na solidão, não porque estão fisicamente sozinhos, mas porque se sentem desconectados dos outros e inseguros sobre onde se encaixam. Eles olham ao redor e veem os outros avançando enquanto se sentem presos. Ou talvez andem de cabeça baixa, sobrecarregados pelo arrependimento, incapazes de se perdoar. Mas aqui está a pergunta gentil que Amós 3:3 faz a todos nós. Com quem você está caminhando hoje? Em que direção você está indo? Esta não é uma mensagem de condenação. É um chamado à reflexão. É um convite para realinhar porque você não pode caminhar perto de alguém a menos que esteja indo na mesma direção. E você não pode andar perto de Deus a menos que seu coração esteja aberto para concordar com ele. É uma caminhada diária com Deus. Há um homem na Bíblia chamado Enoque. E embora não saibamos muito sobre ele, uma frase torna sua vida inesquecível. "Enoque andou com Deus." É isso. Ele não construiu reinos. Ele não escreveu livros. Ele não liderou exércitos. Mas o que marcou sua vida foi o fato de que ele andou perto de Deus dia após dia, passo após passo, seu coração em sincronia com o pensamento de Deus. E a escritura nos diz: "Ele não estava (morto), pois Deus o levou." É como se Deus olhasse para Enoque e dissesse: "Caminhamos juntos por tanto tempo, você pode muito bem voltar para casa." Que testemunho. Que legado. Que lembrete de que a maior coisa que você pode fazer é caminhar perto do seu Criador. Mas aqui está a questão. Assim como em qualquer jornada, caminhar com Deus requer concordância. Em concordância com a sua palavra, com o seu tempo, com os seus caminhos, mesmo quando eles não fazem sentido, inicialmente. Aos poucos, você entenderá o porquê. E isso nem sempre é fácil porque vivemos em uma cultura que não anda com Deus. O mundo muitas vezes corre na direção oposta. Ele celebra o pecado, zomba da santidade, glamouriza a rebelião e chama a escuridão de liberdade. Ele convida você a caminhar com orgulho, com compromisso, com qualquer coisa que entorpeça a dor da sua alma. E se você não for cuidadoso, você se verá caminhando ao lado de ideias, estilos de vida ou pessoas que estão levando você cada vez mais longe de Deus enquanto você mal percebe a distância. É por isso que Jesus não nos pede apenas para visitá-lo no culto de domingo. Ele nos chama para um relacionamento, para a comunhão diária. Ele quer fazer parte do seu cotidiano, suas decisões, sua agenda, seu silêncio, suas lutas. Mas para caminhar com ele, você tem que concordar com ele. Você tem que deixar de lado o pecado que quer viajar com você. Você tem que abandonar as distrações que continuam puxando você para fora do caminho. Você tem que escolher a obediência mesmo quando isso lhe custar. E você tem que confiar que caminhar com Jesus, embora às vezes estreito, embora às vezes solitário, é o único caminho que leva à vida. A Bíblia diz: "Arrependam-se, pois o reino de Deus está próximo". Isso significa dar meia-volta, realinhar seus passos. Pare de andar em concordância com coisas que estão destruindo sua paz. Escolha uma nova direção. Também diz: "Busquem primeiro o reino de Deus, e sua justiça, e todas essas coisas serão acrescentadas a vocês". Isso significa que se você fizer de Deus sua primeira busca, todo o resto se encaixará em seu devido lugar. Quando você o busca primeiro, nunca perderá o que mais importa. Então, novamente, reserve um momento de silêncio e pergunte a si mesmo: estou caminhando com Deus ou apenas pedindo a ele para me seguir? Estou alinhando meu coração com sua palavra ou apenas esperando que ele abençoe meus planos egoístas? Estou concordando com ele ou concordando silenciosamente com o medo, a culpa ou o comprometimento? Porque você não pode andar com Deus a menos que concorde com ele. E a bela verdade é que Ele está pronto para caminhar com você. Deus já está estendendo a mão. Ele não exige perfeição imediata. Então, dê esse passo, volte-se para Ele, concorde com Ele e comece a caminhada mais importante da sua vida.

Agora, vamos reservar um momento para orar juntos.

Querido Senhor Jesus Cristo, enquanto elevo meu coração a você agora mesmo, assim como eu sou. Com todas as minhas falhas, todas as minhas esperanças, todos os meus anseios. Você é cheio de misericórdia e bondade que não consigo compreender completamente. Agradeço por ser paciente comigo, Senhor. Pelas vezes em que duvidei de você, quando corri na sua frente ou me desviei completamente do caminho, você não desistiu de mim. Você esperou. Você chamou. Você me trouxe de volta. Agora vejo como você tem sido gentil. E me sinto humilde por isso. Senhor, quero caminhar com você. Quero viver com você. Quero permanecer em sua presença, viver ciente de sua proximidade, deixar que toda a minha vida seja moldada ao caminhar ao seu lado. Por favor, ajude-me a caminhar pela fé e não pela vista. Às vezes é difícil. Eu quero entender tudo, ver o resultado antes de dar um passo à frente. Mas você me pediu para confiar em você, para segui-lo, mesmo quando o caminho está mal iluminado. Como diz no Salmo 119 versículo 133: "Mantenha firmes os meus passos conforme a sua promessa, e que nenhum pecado tenha controle sobre mim." Firme-me, Senhor. Que suas promessas sejam o chão em que eu me firmo. Não quero ser guiado por emoções ou circunstâncias. Não quero que o pecado assuma a liderança em minhas decisões. Não quero que a vergonha seja minha bússola ou que o medo molde minhas escolhas. Não quero que a dor do passado, os padrões que herdei ou mesmo minhas emoções ou as expectativas dos outros definam como eu me movo pela vida. Eu quero você, Senhor Jesus. Somente você. Eu quero andar com você como Enoque andou com você, como Abraão andou com você, como os discípulos andaram com você, com perguntas, com falhas, mas com corações abertos para segui-lo. Eu quero que minha vida seja uma jornada de mãos dadas com aquele que conhece o caminho. Então, por favor, Senhor, encha-me com sua graça. Eu preciso disso mais do que eu mesmo percebo. Sua graça para meus fracassos. Sua graça para minha espera. Preciso de sua graça para deixar ir. Preciso de sua graça para continuar. Você guia cada passo que eu dou. Deixe meu coração bater no ritmo do seu coração. Se houver algo em mim que não se pareça com você, remova-o. Arranque-o. Não deixe o orgulho persistir. Não deixe a teimosia encontrar um lar em mim. Tire o desejo de fazer as coisas do meu jeito. Quebre cada parte de mim que resiste à rendição a você e substitua-a por humildade, paz e uma fome mais profunda por você.  Por favor, Senhor, não me deixe cair. Não deixe o pecado governar sobre mim, nem mesmo nos pequenos lugares escondidos. Não deixe que as distrações me afastem do que mais importa. Este mundo é barulhento, ocupado, exigente, mas eu quero ficar perto de você. Mantenha meus olhos fixos em você, não no que o mundo diz que preciso perseguir. E Senhor Jesus, eu oro por todos que leem e ouvem esta oração. Você os fortalece também. Mantenha-os firmes. Desperte algo santo em seus corações. Ser santo é pensar com o pensamento de Deus. Dê a todos nós a coragem de viver de forma diferente, de virar as costas para o compromisso e perseguir a verdade. Pois a sua palavra é a verdade. Ajude-nos a andar em ousada obediência, mesmo quando isso nos custar. Ajude-nos a tomar nossa cruz diariamente, sabendo que você anda nessa estrada primeiro e ainda a anda conosco. Ensine-nos o que significa andar no espírito. Não reagir na carne, não ceder a impulsos ou medo, mas caminhar com propósito, amor e clareza. Ajude-nos a amar como você ama. O tipo de amor descrito em 1 Coríntios 13 é paciente, gentil, não orgulhoso ou egoísta. Amor que perdoa. Amor que perdura. Amor que reflete quem você é porque flui diretamente do seu espírito dentro de nós. Nós deixamos tudo hoje. Cada fardo, cada pecado, cada distração, cada peso que carregamos em nossas costas por muito tempo. Algumas delas nós pegamos por escolha. Algumas delas nunca pedimos. Mas tudo isso, Senhor, nós entregamos aos seus pés. Ajude-nos a correr esta corrida com perseverança. Ajude-nos a caminhar nesta estrada com fé. E se precisarmos diminuir o ritmo, que seja para ficar em sintonia com você, não para ficar para trás. Quando precisarmos parar, que seja em confiança, não em medo. Sua palavra em Deuteronômio 5: versículo 33 diz: "Ande em todo o caminho que o Senhor seu Deus lhe ordenou, para que você viva e tudo lhe vá bem." Essa é a vida que eu quero, Senhor Jesus. Não uma vida cheia de facilidade ou perfeição, mas a vida cheia da sua presença. Uma vida que é plena porque você está nela. Uma vida que vai bem, não porque tudo funciona como planejei, mas porque estou caminhando perto daquele que mantém tudo unido. Então, aqui e agora, eu entrego tudo a você, de bom grado. Eu não retenho nada. Ensina-me a andar em sintonia com o seu espírito. Não à sua frente em controle ansioso. Não atrás de você em medo ou hesitação, mas andar ao seu lado com confiança e paz. Ajude-me a saber quando me mover e quando ficar quieto, quando falar e quando ouvir, quando agir e quando esperar. Você conhece o passado de onde vim. Você vê o presente pelo qual estou caminhando. E você segura o futuro que eu não posso ver. Senhor Jesus, seja exaltado em minha vida. Seja glorificado, na maneira como eu ando, na maneira como eu falo, na maneira como eu amo. Que tudo e que tudo que eu faça reflita a misericórdia que você me mostrou e a graça que me mantém em movimento. Agradeço por ouvir esta oração. Eu oro e creio que recebo tudo isso no poderoso nome do Senhor Jesus Cristo. Amém.